Για μάλλινο χοντρό ζεστό ισλανδικό
πουλόβερ, κουβάρια και κουβάρια ξετυλίχτηκαν
να πλέξουν σχέδια με χρώματα πολλά
να γίνει το εργόχειρο ομορφιά, ενδεικτικό
νέας αρχής. Από Δευτέρα σα να λέμε.
Ναι, μη νομίσετε κάτι βαρύγδουπο και ηχηρό.
Στην πλάτη "φτου, ξελευτερία " έγραψαν τα νήματα
να μείνουν πίσω τα παλιά. Η ελπίδα πάντα πλέει σε πελάγη μελλοντικά.
Γύρω απ' τους ώμους πλέχτηκε του κόσμου τούτου η ομορφιά,
ο ήλιος, το φεγγάρι, τ' άστρα, η γη, οι θάλασσες, οι ωκεανοί,
ποτάμια, δάση και βουνά, λουλούδια, ζώα και πουλιά,
η μέρα, η νύχτα, ο ουρανός, τα σύννεφα, όμορφες πόλεις,
όμορφα έργα ανθρωπινά, μουσικές, χοροί, τραγούδια...
πάντα χωράνε τα καλά. Σαν κιβωτός. Για Νώε δεν περίσσεψαν μαλλιά.
Είπαμε: "Φτου, ξελευτεριά". Το ρούχο ακόμα δεν τελείωσε.
Λίγο του μένει. Θα τελειώσει πόντο πόντο και αυτό. Μα ήταν το έναυσμα,
το πουλόβερ το ισλανδικό, μπορεί και η τυχούσα συγκυρία,
την ομορφιά που έχει ένα μάλλινο ζεστό ισλανδικό πλεκτό κι αλλού,
στου κόσμου αυτού τις στράτες, που ανοίγονται σωρό, να την αναζητώ.
Ματίνα Γκούτζιου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου