Qasr Al Watan, Abu Dhabi. Προεδρικό Μέγαρο και Μουσείο. (Ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022)

Ένα ακόμα παλάτι του Άμπου Ντάμπι. Λειτουργεί ως η επίσημη κατοικία του Προέδρου των Η.Α.Ε., και φιλοξενεί συναντήσεις υψηλού επιπέδου και διάφορες εκδηλώσεις. Το κτίριο στέφεται με έναν από τους μεγαλύτερους θόλους στον κόσμο με διάμετρο 37 μέτρα. Το παλάτι άνοιξε για τους τουρίστες το 2019, οι επισκέπτες των τμημάτων που λειτουργούν ως Μουσείο μπορούν να μάθουν για τις παραδόσεις και τα ιδανικά των Η.Α.Ε. καθώς στο χώρο λειτουργούν συλλογές και βιβλιοθήκη και γίνονται κατά καιρούς διάφορες παραδοσιακές τελετές και εκδηλώσεις. Σε μια από τις αίθουσες εκτίθενται τα δώρα που έλαβε ο πρόεδρος των ΗΑΕ από ηγέτες χωρών από όλο τον κόσμο.

Στο τμήμα του που λειτουργεί ως Προεδρικό Μέγαρο στεγάζονται τα γραφεία του Προέδρου και του Αντιπροέδρου του Άμπου Ντάμπι για συναντήσεις με αρχηγούς ξένων κρατών και συναντήσεις του Υπουργικού Συμβουλίου και του Ομοσπονδιακού Ανώτατου Συμβουλίου των ΗΑΕ.

Μάρμαρα, κρύσταλλα, ισλαμικά αποφθέγματα ... πολυτέλεια, άπλα και πράσινο ολόγυρα από το παλάτι, άπλα στους χώρους του, ένα ακόμα έργο τέχνης. Χτίστηκε για να στολίζει με την ομορφιά του και να προκαλεί με την καλλιτεχνία του το θαυμασμό ανά τους αιώνες, στέρεο και κυρίαρχο στο χώρο. Μέσα σε τόση ομορφιά ποιος επισκέπτης δε θα ένιωθε ευτυχία;

Το Μουσείο του Λούβρου στο Άμπου Ντάμπι (The Louvre Museum, Abu Dhabi). Ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022

Μα τι Μουσείο είναι αυτό! Καταπληκτικό και σαν αρχιτεκτονικό κατασκεύασμα και οι συλλογές του. Λειτουργεί βάσει συμφωνίας μεταξύ των ΗΑΕ και της Γαλλίας, που υπογράφηκε το 2007, η οποία του επιτρέπει να χρησιμοποιεί το όνομα του Λούβρου μέχρι το 2037 ως το μεγαλύτερο πολιτιστικό έργο της Γαλλίας στο εξωτερικό. Με έκταση 24.000 τ.μ (τα 8.000 τ.μ. καταλαμβάνουν οι χώροι εκθέσεων) είναι το μεγαλύτερο Μουσείο Τέχνης στην Αραβική χερσόνησο, χτισμένο στο νερό, πάνω σε 4.536 πασσάλους από χάλυβα και σκυρόδεμα. Η σκεπή του, ένας έναστρος ουρανός τη νύχτα, ένα μεταλλικό φωτοδόχο εντυπωσιακό κατασκεύασμα από αλουμίνιο τη μέρα στηρίζεται σε τέσσερις πυλώνες και χαρακτηρίζει το καταπληκτικό κτίσμα. Το Μουσείο εγκαινιάστηκε το 2017 και φιλοξενεί αρχαιολογικά ευρήματα από όλο τον κόσμο, διάφορες εκθέσεις ζωγραφικής στο τμήμα της πινακοθήκης του και παιδικό τμήμα με δυνατότητες δραστηριοτήτων που κάνουν την τέχνη ελκυστική στα παιδιά. Υπάρχουν μόνιμες εκθέσεις, αλλά και περιοδικές. Ενθουσιασμένοι που το είδαμε, μας άρεσε πολύ.

Το Μουσείο του Μέλλοντος (MOTF) στο Ντουμπάι. Ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022

Το Μουσείο του Μέλλοντος στο Ντουμπάι, το είδαμε και το θαυμάσαμε, μόνον εξωτερικά, δυστυχώς. Αν μετανιώσαμε για κάτι στο συγκεκριμένο ταξίδι είναι αυτό, ότι δεν επισκεφτήκαμε το συγκεκριμένο Μουσείο, αλλά έπρεπε να έχουμε φροντίσει για τα εισιτήρια πολύ νωρίτερα. Τι να πω, δεν αλλάζει αυτό και ελπίζουμε, αν ξαναπεράσουμε από κει, έστω κι αν το Ντουμπάι είναι ενδιάμεσος σταθμός για κάτι πιο μακρινό, να το επισκεφτούμε.

Άνοιξε τις πύλες του μόλις φέτος, στις 22/2/2022 και χαρακτηρίζεται ως το πιο υψηλής τεχνολογίας αξιοθέατο των Η.Α.Ε.. Κάθε καινοτόμα ιδέα κατατίθεται στο Μουσείο αυτό και επιτροπές ειδικών επιστημόνων εξετάζουν τις δυνατότητες εφαρμογής τους. Προβλέπει λύσεις για τις επόμενες γενιές και εποχές (τεχνητή νοημοσύνη, επαυξημένη πραγματικότητα, ανάπτυξη πόρων του διαστήματος, βιομηχανία, υγεία, ενέργεια, μεταφορές ... ό,τι μπορεί να βελτιώσει και να φέρει επανάσταση στην ανθρωπότητα για το καλύτερο;) Μέσα από διαφορετικές θεματικές, που συνδέουν πολλά και διαφορετικά πεδία, παρουσιάζει τον κόσμο όπως ίσως θα είναι σε 50 χρόνια από σήμερα.

Έχει έκταση 30.000 τ.μ. και υψώνεται 77 μέτρα πάνω από το έδαφος. Η πρόσοψή του έχει επενδυθεί με 1.024 πάνελ από ανοξείδωτο χάλυβα διακοσμημένα με αποσπάσματα από ποιήματα του Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ Αλ Μακτούμ, εμίρη του Ντουμπάι, με την τέχνη της αραβικής καλλιγραφίας.

Μπράβο στα Η.Α.Ε. για τα Μουσεία και τα κτίσματα που έχουν κατασκευάσει. Απ' ότι βλέπω και γνωρίζω και οι προϋπολογισμοί των έργων που κατασκευάζονται στη χώρα μου δεν είναι μικροί, το αποτέλεσμα όμως είναι απογοητευτικό. Οι λόγοι γνωστοί.

 

Μουσείο Επαγγελμάτων και Αγώνων για την Ελευθερία στο Βίλνιους της Λιθουανίας (Okupacijų ir laisvės kovų muziejus). Ταξίδι στη Λιθουανία το καλοκαίρι του 2019.

 

Τα πρώην κεντρικά γραφεία της KGB στο Βίλνιους της Λιθουανίας στεγάζουν σήμερα το Μουσείο των Αγώνων υπέρ της Ελευθερίας. Ένα μέρος του είναι αφιερωμένο στο Ολοκαύτωμα της Λιθουανίας από τους Ναζί Γερμανούς κ.α. συνεργάτες τους και ένα μέρος στην αντίσταση των δυτικότροπων ενάντια στη Σοβιετική Ένωση. Σήμερα που το δυτικό χρήμα πλουτίζει ακραία κάποιους προνομιούχους της χώρας το Ολοκαύτωμα της χώρας αυτής, αλλά και όλης της Ευρώπης, τείνει να εξισωθεί, ακόμα και να υποτιμηθεί σε σχέση με την καταπίεση και όποια ανελευθερία ή ακόμα και θανάτους υπέστησαν οι πρώην Σοβιετικές χώρες από τη Ρωσική ηγεσία.

Το κτίριο αυτό, όταν χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα (1890), επί τσαρικής αυτοκρατορίας  αρχικά λειτούργησε ως Κυβερνείο. Αργότερα στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου ως κέντρο στρατολόγησης και αρχηγείο του διοικητή του Βίλνιους. Στη συνέχεια, την εποχή της Ρωσικής επανάστασης στέγαζε επιτροπές και ένα επαναστατικό δικαστήριο. Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στέγασε το Αρχηγείο της Γκεστάπο και στη συνέχεια στέγασε τα γραφεία της KGB, μια φυλακή και ένα κέντρο ανακρίσεων.

Γενικά καλύτερα να μην περνούσες το κατώφλι του κτιρίου. Στις μεγάλες λίθινες βάσεις του οικοδομήματος αναγράφονται τα ονόματα αντιστασιακών και θυμάτων από τις διάφορες περιόδους της ιστορίας. Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την πλατεία Lukiskiau και σε έναν από τους πιο κεντρικούς και εμπορικούς δρόμους του Βίλνιους. Περάσαμε δεκάκις από κει, κατά κάποιο τρόπο "η γειτονιά μας" στο Βίλνιους, αφού το ξενοδοχείο μας βρισκόταν λίγο πιο κάτω.

Εκτός από τη στέγαση του Μουσείου, το κτίριο λειτουργεί πλέον ως δικαστήριο και ως αποθήκη των Ειδικών Αρχείων της Λιθουανίας.

Το σπίτι του Perkunas (The House of Perkunas) στην πόλη Κάουνας της Λιθουανίας (Ταξίδι στη Λιθουανία το καλοκαίρι του 2019)

To House of Perkūnas είναι ένα γοτθικό κτίριο στην πόλη Κάουνας της Λιθουανίας που αρχικά χτίστηκε από Χανσεάτες εμπόρους το 15ο αιώνα για να στεγάσει τα γραφεία τους (Συνομοσπονδία Γερμανών εμπόρων στη Βόρεια και Βαλτική Θάλασσα). Το 16ο αιώνα πουλήθηκε στους Ιησουίτες καλόγερους. Το 19ο αιώνα έγινε σχολείο, θέατρο και τελικά ονομάστηκε "Οίκος του Perkunas", γιατί σε τοίχο του κτιρίου βρέθηκε μια φιγούρα που θεωρήθηκε ότι παριστάνει το Βαλτικό θεό της βροντής και του ουρανού, τον Perkunas. Σήμερα ανήκει στους Ιησουίτες και στεγάζει Μουσείο.

Το Δημαρχείο της πόλης Κάουνας (Kauno rotušė), ο Δήμαρχος Jonas Vileišis, ο ναός του Φραγκίσκου Ξαβιέ των Ιησουιτών στο Κάουνας της Λιθουανίας (Ταξίδι στη Λιθουανία το καλοκαίρι του 2019)

Το Δημαρχείο στην Πόλη Κάουνας της Λιθουανίας βρίσκεται σε μια μεγάλη πλατεία του ιστορικού κέντρου της πόλης. Η πρώτη κατασκευή ανάγεται στον 16ο αιώνα και αρχικά ήταν μονώροφο. Αργότερα προστέθηκε δεύτερος όροφος και ένας οχταώροφος πύργος. Ο πρώτος όροφος χρησιμοποιούνταν για το εμπόριο και για τους δεσμοφύλακες, ο δεύτερος για το δικαστήριο, τον δικαστή, το ταμείο, το αρχείο και την καγκελαρία. Τα κελάρια χρησιμοποιούνταν για την αποθήκευση αγαθών και το υπόγειο του πύργου ως φυλακή. Ανακαινίστηκε επανασχεδιάστηκε και ανακατασκευάστηκε αρκετές φορές, στην πορεία λειτούργησε ως εκκλησία, χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη πυρομαχικών, ως κατοικία Ρώσων τσάρων, ως Λέσχη της Πόλης Κάουνας, ως Θέατρο, στέγασε την Πυροσβεστική υπηρεσία, το Αρχείο της Πόλης, ως Μουσείο ... και τελικά σήμερα είναι το Δημαρχείο της πόλης, αλλά και Μουσείο. Ονομάζεται και "Λευκός Κύκνος" και πράγματι έτσι κομψό και λευκό που είναι, θυμίζει έναν κύκνο. 

Στην πλατεία μπροστά από το Δημαρχείο, υπάρχει το άγαλμα του δημάρχου Jonas Vileišis. Χάρη σ' αυτόν, το Κάουνας αναπτύχθηκε σημαντικά στις αρχές του 20ου αιώνα. 

Στην ίδια πλατεία βρίσκεται και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία του Φραγκίσκου Ξαβιέ ή των Ιησουιτών του Κάουνας. Αρχικά το 17ο αιώνα ένα παρεκκλήσι, ενώ η κατασκευή και ολοκλήρωση ενός ναού έγινε κυρίως το 18ο αιώνα. Τον 20ο αιώνα ο ναός ανακαινίστηκε, αφού κι αυτός πέρασε από καταστροφές και διάφορες χρήσεις.  

Το Παλάτι των Μεγάλων Δουκών της Λιθουανίας και το Εθνικό Μουσείο. (Ταξίδι στη Λιθουανία το καλοκαίρι του 2019)

Η ιστορία του Παλατιού ξεκινά από τον 15ο αιώνα, όταν κατασκευάζεται παλάτι στη θέση αυτή για τους Μεγάλους Δούκες της Λιθουανίας και αργότερα τους Πολωνούς Βασιλείς. Για τέσσερις αιώνες το παλάτι, γοτθικού ρυθμού τότε, ήταν το πολιτικό, διοικητικό και πολιτιστικό κέντρο της Πολωνο - Λιθουανικής Κοινοπολιτείας. Σήμερα, μπορείς να επισκεφτείς τα ανασκαμμένα υποστρώματα των παλαιότερων φάσεων του Παλατιού που κατεδαφίστηκε το 1801. Οι εργασίες για το νέο παλάτι ξεκίνησαν το 2002 στον χώρο του αρχικού κτιρίου και χρειάστηκαν 16 χρόνια για να ολοκληρωθεί το 2018 σε αναγεννησιακό ρυθμό για να ταιριάζει με τον καθεδρικό ναό του Βίλνιους δίπλα του, των Αγίων Βλατισλάου και Στανισλάου. Πολύ κοντά το Εθνικό Μουσείο του Βίλνιους, ο Πύργος Του Γεδιμίνα, κήποι, γλυπτά ... να χαίρεσαι τα όμορφα κτίσματα, την τέχνη, τη φύση. Σε μας οι άχρηστοι γνωρίζετε ...

Το Κάστρο του νησιού Τρακάι (Trakai island castle, Trakų salos pilis) στη λίμνη Galve της Λιθουανίας. Ταξίδι στη Λιθουανία το καλοκαίρι του 2019

Το Κάστρο του νησιού Τρακάι (Trakų salos pilis) βρίσκεται στη λίμνη Galve της Λιθουανίας. Το κάστρο χτίστηκε σε διάφορες φάσεις. Η κατασκευή του πέτρινου Κάστρου ξεκίνησε τον 14ο αιώνα από τον Μεγάλο Δούκα Kestutis που μετέφερε εκεί την κύρια κατοικία του και το θησαυροφυλάκιο του. Κατά τη διάρκεια επίθεσης από Τεύτονες Ιππότες το κάστρο υπέστη καταστροφές, όπως και σε συγκρούσεις ανάμεσα σε Δούκες της περιοχής για την επικράτηση τους. Ήταν μεγάλης στρατηγικής σημασίας για την περιοχή και πέρασε από διάφορες φάσεις κατασκευής και επεκτάσεων. Το κύριο υλικό κατασκευής του ήταν τα λεγόμενα κόκκινα γοτθικά τούβλα. Πέτρινοι λίθοι χρησιμοποιήθηκαν στα θεμέλια και σε κάποια σημεία πύργων και τοίχων. Κάποια στιγμή το κάστρο, όταν οι Δούκες της περιοχής επικράτησαν σε μεγάλης έκτασης επικράτεια, έχασε την αμυντική του αξία, μετατράπηκε σε θερινή κατοικία Δουκών, αργότερα σε φυλακές και σταδιακά μέχρι τον 17ο αιώνα εγκαταλείφθηκε και ερήμωσε. Τον 19ο αιώνα άρχισαν οι εργασίες αποκατάστασης του και σήμερα είναι ένα εξαιρετικό τουριστικό αξιοθέατο.

Εξαιρετικό είναι λίγο να λες, τόσο το κάστρο, όσο και η φύση ολόγυρα. Στο κάστρο λειτουργούν Μουσεία, στη λίμνη γίνονται μικρές κρουαζιέρες, βαρκάδες, βόλτες με κανό, στο εσωτερικό άνοιγμα του κάστρου εκδηλώσεις αναπαραστάσεων της ζωής στο κάστρο κάποτε, στην πόλη πριν το νησάκι και το κάστρο εστιατόρια, καφέ, τουριστικά μαγαζάκια ... η χαρά του τουρίστα και του ντόπιου. Ομορφιά και διασκέδαση, ωραίες στιγμές, ζήτω η ζωή! Η επίσκεψη στη Λιθουανία πρέπει να το περιλαμβάνει.

Το παλάτι Rundale (Rundāles pils) στη Λιθουανία (ταξίδι στη Λιθουανία το καλοκαίρι του 2019)

Μπαρόκ παλάτι του 18ου αιώνα. Χτίστηκε από Δούκα της περιοχής (... φον Μπίρον) σε μέρος με παλιό κάστρο το οποίο κατεδαφίστηκε για να χτιστεί η θερινή του κατοικία. Αργότερα επί τσαρικής επικράτειας το παλάτι απέκτησε Ρώσος πρίγκιπας και στα χρόνια της Γερμανικής κατοχής λειτούργησε εκεί γερμανικό νοσοκομείο και το γραφείο του ναζί διοικητή της περιοχής. Στα τέλη του 19ου αι. από το 1963 και μετά το παλάτι και το πάρκο γύρω του αποκαταστάθηκαν και λειτουργούν ως Μουσείο. Ωραίο Μουσείο - Παλάτι κι αυτό με τους πίνακες, τις συλλογές ...την πολυτέλεια του, αλλά υπάρχουν τόσα επισκέψιμα παλάτια Μουσεία, που αν δεις αρκετά απ' αυτά είναι σαν μια επανάληψη στο ίδιο μάθημα.

Μουσείο Άμαξας στη Λισαβόνα (Museu Nacional dos Coches), ταξίδι την Πορτογαλία, Οκτώβριος 2021

Δεκάδες άμαξες, οι Ferrari άλλων εποχών. Όχι μόνο δεν τις έκαναν καυσόξυλα, αλλά τις συντήρησαν και τις στέγασαν σε ένα υπέροχο σύγχρονης αρχιτεκτονικής Μουσείο. Τοποθετημένες με τη χρονολογική σειρά εξέλιξης τους, πιο βαριές και δυσκίνητες οι παλιές, πιο ελαφριές εξελισσόμενες, όλες πολυτελώς και υπερπολυτελώς διακοσμημένες, καταδεικνύουν τον αμύθητο πλούτο των βασιλιάδων και ευγενών τότε. Σήμερα έχει αλλάξει ο τρόπος που τους αποκαλούμε, πρωθυπουργοί, υπουργοί, βο(υ)λευτές κτλ

Μουσείο σύγχρονης τέχνης στη Στοκχόλμη (Moderna Museet)

Στα μουσεία σύγχρονης τέχνης η διάθεση γίνεται πιο χαλαρή. Τα χρώματα, τα σχήματα, οι ευφάνταστες ιδέες, η δυσκολία στην προσέγγιση και στη σύλληψη του μηνύματος που εκπέμπουν, η δική μας άγνοια σε θέματα τέχνης επιτρέπουν ακόμα και το καλαμπούρι στον μεταξύ μας σχολιασμό. Στο μυαλό μου τα έχω ως μουσεία των χρωμάτων, της χαράς και της εύθυμης διάθεσης.

Το μουσείο Μοντέρνας Tέχνης της Στοκχόλμης (από τα καλύτερα της Ευρώπης μας είπαν) βρίσκεται στο νησάκι των τεχνών, το Skeppsholmen. Ενώνεται κι αυτό με γέφυρες με τα άλλα νησιά που αποτελούν το κέντρο της πόλης, αλλά είναι ιδιαίτερα ήσυχο νησάκι. Περνώντας μια γέφυρα είναι σαν να βρίσκεσαι στην εξοχή. Το πάρκο έξω από το Μουσείο σε προϊδεάζει με τα πολύχρωμα γλυπτά του, ενώ το ίδιο το κτίριο, ένα ισόγειο, μακρύ, ευρύχωρο, απλωμένο, λιτό και φωτεινό κτίσμα, σε κάνει να νιώθεις ζεστά και οικεία σαν να μπαίνεις στην πολυτελή μινιμαλιστική βίλα του Σουηδού φίλου σου. Η θέα από το εστιατόριο του Μουσείου είναι εκπληκτική (οι τιμές δε γνωρίζω)! Βλέπει προς τη μαρίνα του συγκεκριμένου νησιού, όπου εκατοντάδες κότερα, ιστιοφόρα, πλοιάρια-κατοικίες. Οι ιδιοκτήτες τους στα καταστρώματα, καλοκαίρι καιρός, συχνά τρωγοπίνουν κουβεντιάζοντας! Βλέπεις από κει και το νησάκι Djurgarden, τα κατάρτια του Vasa Museum και περίτεχνες επιστέψεις δημόσιων κτιρίων και ναών. Ευφορία ψυχής!

Τα έργα στο μουσείο ενδιαφέροντα, ασχέτως του επιπέδου της φιλοτεχνίας μας. Πολλά απ' αυτά Σκανδιναβών καλλιτεχνών, αλλά και έργα των Picasso, Modigliani, Andy Warhol, Matisse, Miro, Giacomo Balla ... έργα φωτογράφων. γλυπτά, κατασκευές.

Ανάμεσα στις αίθουσες έκθεσης των έργων υπάρχουν βιβλιοθήκες με υλικό για τους καλλιτέχνες και την τέχνη, υπάρχει μεγάλη άπλα στους χώρους, αίθουσες προβολών σύγχρονης τεχνογνωσίας, τέλεια όλα και πραγματικά αξίζει κανείς να το επισκεφτεί.

Υπάρχουν και όμορφα καφέ, κατάστημα πώλησης σχετικών με το μουσείο αντικειμένων, καθαρές τουαλέτες (παντού), είδος πρώτης ανάγκης για τους περιηγητές.

Αν και ζω στη χώρα του φωτός, ένα άλλο φως με συντρόφεψε σ' όλες αυτές τις διαδρομές και περιηγήσεις στις χώρες της Σκανδιναβίας, το φως του σεβασμού προς τη ζωή, τον άνθρωπο, τον πολιτισμό. Ακτινοβόλο έσω και έξω, φαντάζομαι ακόμα και στο σκοτάδι του Σκανδιναβικού χειμώνα. Είναι κι αυτό μια πρόκληση προς διαπίστωση.

Λούβρο (Παρίσι, Μάιος 2022)

Δεν ήταν πάντα Μουσείο, ούτε ανάκτορο. Κάποτε ήταν αμυντικό φρούριο (12ος α..) και τα θεμέλια του είναι επισκέψιμα. Πάνω σ΄ αυτά τα θεμέλια αργότερα οικοδομήθηκαν τα ανάκτορα με σχετικές ενισχύσεις και επεκτάσεις από διάφορους βασιλείς. Σε Μουσείο μετατράπηκε μετά τη Γαλλική επανάσταση. Το όνομα του σημαίνει Λύκος (υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την ονομασία του), καθώς η περιοχή όπου χτίστηκε το αρχικό οχυρό λεγόταν Λουκαλανιά, επειδή είχε πολλούς λύκους. Σαν Μουσείο Λύκος πραγματικός σε ισχύ. Ένα Μουσείο που φιλοξενεί την ιστορία του κόσμου. Επισκεφτήκαμε το αιγυπτιακό τμήμα, τη γλυπτοθήκη και την πινακοθήκη της αναγεννησιακής και κλασικής τεχνοτροπίας στη ζωγραφική. Ένα μέρος του, για το οποίο χρειάστηκε ένα τρίωρο για ένα γρήγορο σχετικά πέρασμα. Εσωτερικά θησαυρός, εξωτερικά λεπτοδουλεμένο ανάκτορο, στους αύλειους χώρους του εντυπωσιακό με την προσθήκη των γυάλινων φωτοδόχων πυραμίδων. Εκθέτει 35.000 έργα τέχνης, το 8% των αποκτημάτων του που υπολογίζονται στα 445.000 κομμάτια. Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 60.600 τ.μ.

Βερσαλλίες (ταξίδι στη Γαλλία, Μάιος 2022)

Γνωστές για το παλάτι τους οι Βερσαλλίες, αυτό του Λουδοβίκου 14ου, του βασιλιά ήλιου, με έκταση 67.000 ψωροτετραγωνικά μέτρα και 700 ψωροδωμάτια, με απέραντους κήπους, γαλλικής σχηματοποιημένης και στοιχισμένης κηπουρικής, μας άρεσαν. Όμορφη η πόλη, όπου επιλέξαμε να αφιερώσουμε το μεγάλο μέρος των λίγων ωρών που είχαμε στη διάθεση μας. Το παλάτι  δεν το είδαμε εσωτερικά, μόνον εξωτερικά. Εκ των υστέρων μετανιώσαμε, αλλά έχουμε δει πολλά παλάτια και το σκηνικό επαναλαμβάνεται. Πολυτέλεια, πίνακες, ταπισερί, κρύσταλλα, το κρεβάτι του βασιλιά, οι πορσελάνες του, το γιο γιο του (λέμε τώρα). Έπρεπε να πάρουμε μια απόφαση και προτιμήσαμε τους κήπους (παλιά δεν είχαν εισιτήριο, αλλά τώρα βγάζουν τα σπασμένα της κοβιντοαπαγορευμένης εποχής) και την πόλη. Και για την πόλη δεν το μετανιώσαμε καθόλου, όμορφη και ήσυχη πόλη, τόπος να ζεις 😆, με πλατάνια στις αλέες των κεντρικών δρόμων, με περιαστικά δάση και τεχνητές λιμνούλες, περιποιημένη, καθαρή, γεμάτη λουλούδια και όμορφα κτίρια ... ήταν και πρωτεύουσα του βασιλείου κάποτε ( 17ος, 18ος αι.). Και τα πιο ταπεινά και ευτελή παλιά σπίτια τα διατηρούν, τα συντηρούν, σίγουρα κρατάνε την πρόσοψή τους και εκσυγχρονίζουν το εσωτερικό. Κάτι σαν την πόλη μου, δε λέμε τι Κοζάνη τι Λωζάνη, ε, και οι Βερσαλλίες λίγο παραπέρα είναι. 😆😆😆