Πόσο λάθος έχουμε κατά κοινή ομολογία μεταφράσει τη συγκεκριμένη ρήση ; Οι παλαιότεροι χρησιμοποιούσαν την παραπάνω φράση, για να αποδώσουν την «Κληρονομικότητα στα Λάθη και στις Αστοχίες των Γονέων»…. κάτι που τονίζει το Μοιραίο και το «Πεπρωμένο φυγείν αδύνατον» στη ζωή. Η αλήθεια όμως είναι ότι έχει γίνει μία παρερμηνεία στο ρήμα «παιδεύουσι», γιατί η πραγματική του απόδοση είναι «εκπαιδεύω» και όχι «παιδεύω»!
Τα λάθη, λοιπόν, και οι αστοχίες των Γονέων μας καλό είναι να μας μαθαίνουν και για εμάς να λειτουργούν ως μεγάλο σχολείο. Αυτή η ρήση μας προτρέπει για πολλά πράγματα. Αρχικά, να κατανοήσουμε το παρελθόν μας και τις γενεές πίσω από εμάς. Ποια είναι τα πράγματα, που αποδεδειγμένα οδήγησαν τις οικογένειες σε «λάθος μονοπάτια»; Που βρίσκεται η ευθύνη για όλα αυτά; Γιατί οι πρόγονοι μας οδήγησαν τους εαυτούς τους στα συγκεκριμένα λάθη και τήρησαν τη συγκεκριμένη στάση απέναντι στη ζωή; Αφού καταλάβουμε και αποκτήσουμε πλήρη επίγνωση για τα παραπάνω, τότε είναι που πρέπει να ρωτήσουμε τον εαυτό μας, εάν επιθυμούμε να ακολουθήσουμε τους ίδιους δρόμους ή να διαφοροποιηθούμε από αυτούς. Εάν, για παράδειγμα, συνειδητοποιήσουμε ότι οι γονείς μας δεν κατάφεραν να τελέσουν Γάμο μεταξύ τους, μένοντας προσκολλημένοι στις πατρικές τους οικογένειες, εμείς τι θα κάνουμε στη δική μας ζωή; Θα κάνουμε το ίδιο ή θα μάθουμε τον τρόπο να αυτονομηθούμε ουσιαστικά κάνοντας τα βήματα με την σειρά;
Τα λάθη έχουν γίνει και έχουν καταγραφεί στην Ιστορία της κάθε Οικογένειας. Από εμάς όμως εξαρτάται το πώς θα τα αξιοποιήσουμε! Απλά θα τα βλέπουμε και θα συνηγορούμε με αυτά, επαναλαμβάνοντας τα ίδια μοτίβα; Ή θα πάρουμε υπεύθυνα την απόφαση να σπάσουμε τον «φαύλο κύκλο» και να αλλάξουμε την προσωπική μας Ιστορία ακολουθώντας τον δικό μας δρόμο, αυτόν που μας αντιπροσωπεύει περισσότερο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου