Το υπέργειο Μετρό του Ντουμπάι (Ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022)

Στο Ντουμπάι βρίσκεται και η μεγαλύτερη στον κόσμο γραμμή μετρό χωρίς οδηγό. Διανύσαμε κάποια χιλιόμετρα στο υπέργειο κομμάτι της για την εμπειρία και τη θέα. Ωραίοι υπερσύγχρονοι και πεντακάθαροι σταθμοί κι ας ζουν στο Ντουμπάι μετανάστες από χώρες φτωχές που δεν τις θεωρούμε πολιτισμένες στην καθαριότητα. Είναι θέμα κράτους και εφαρμογής του νόμου. Εκεί, λοιπόν, συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις. Όλα λάμπουν από καθαριότητα παντού, εντός και εκτός της πόλης. Και στο μετρό που το χρησιμοποιούν κυρίως τουρίστες και μετανάστες. Οι ντόπιοι είπαμε ότι κυκλοφορούν με πανάκριβα οχήματα. Μεγάλα σε μήκος τούνελ σε οδηγούν από διάφορα ιδιαίτερα τουριστικά σημεία στους σταθμούς του Μετρό για να μην ταλαιπωρείσαι με τις υψηλές θερμοκρασίες του Ντουμπάι. Κυλιόμενοι διάδρομοι, κλιματισμός, κατασκευές κοσμήματα σχεδιαστικά ... πολιτισμός. Υπάρχουν ειδικά βαγόνια για γυναίκες και άντρες. Όμως, επειδή ο τουρισμός και τα κέρδη του είναι υπεράνω όλων, ο κανόνας δεν εφαρμόζεται αυστηρά. Εμείς χωριστήκαμε. Οι υπέργειες γέφυρες του Μετρό κατασκευασμένες με εμφανή μπετόν είναι κομψές, δε βαραίνουν ή ασχημίζουν την πόλη, σε κάποιες περιπτώσεις είναι και διακοσμημένες, μάλλον στολίζουν το Ντουμπάι. Το πλήρως αυτοματοποιημένο μετρό του Ντουμπάι ξεκίνησε τη λειτουργία του 2009 και συνεχίζει να επεκτείνεται. Το εισιτήριο για μια διαδρομή στα 6 ευρώ, αν θυμάμαι καλά.

Οι μαρίνες και οι παραλίες του Ντουμπάι, (Yacht marina, east marina ...). Ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022

Πολλές μαρίνες και παραλίες είδαμε στο Ντουμπάι. Οι θάλασσες καθαρές, αν και δεν είχαμε χρόνο για μπανάκι. Ακριβές oi ξαπλώστρες, αλλά υπάρχει η δυνατότητα να ανοίξεις τη δική σου ομπρέλα στην παραλία. Οι οργανωμένες παραλίες με τις ξαπλώστρες δε φτάνουν ως το κύμα, απέχουν αρκετά απ' αυτό και μπροστά ή παραδίπλα κάποιοι σκιάζονταν με τις δικές τους ομπρέλες θαλάσσης. Επίσης δε καταλαμβάνουν ολόκληρες τις παραλίες, όπως έχω δει να γίνεται σε μια εξαιρετικά υποβαθμισμένη και απολίτιστη χώρα, όπου κανένας νόμος δεν ισχύει, πέρα από τον κομματικό. Κόσμος περαστικός που φωτογραφίζεται στις παραλίες και κόσμος που κάνει τις θαλασσινές διακοπές του στο Ντουμπάι.

Τα ξενοδοχεία πλήθος, πολλά απ' αυτά πανάκριβα με δυνατότητες για παροχές μοναδικές που όμως πληρώνονται αδρά. Ελέγξτε πριν το ταξίδι σας τη βαθμολογία του καταλύματος στην καθαριότητα, μπορεί το ξενοδοχείο να είναι πεντάστερο με χαμηλή βαθμολογία στην πάστρα. Καλύτερα τετράστερο με υψηλή βαθμολογία στην καθαριότητα κ.α. παροχές. Δε γίνεται στο Ντουμπάι να μη θαυμάσεις την αρχιτεκτονική και την πολυτέλεια των ξενοδοχείων τους. Είναι κι αυτά κομμάτι των αξιοθέατων, της περιήγησης στην πόλη. Τα ποσά διανυκτέρευσης για ορισμένα απ' αυτά ζαλίζουν. Κι όμως υπάρχουν πολλοί από όλες τις χώρες που τα δίνουν με μεγάλη άνεση! Όπως και αντίτιμα για να κολυμπήσουν σε αιωρούμενες πισίνες, για να απολαύσουν ένα ποτό ή φαγητό σε εστιατόρια ενυδρεία, σε νεροτσουλήθρες, να κολυμπήσουν δίπλα στα δελφίνια ... Δε λέω ότι δε θα θέλαμε, αλλά τέτοια ποσά δε τα διαθέτουμε και όπως είπαμε, όλα πληρώνονται αδρά στο ακριβό Ντουμπάι.

Περαστικοί από τις παραθαλάσσιες περιοχές του Ντουμπάι για λίγα λεπτά σε διάφορα σημεία, είδαμε, φωτογραφίσαμε, ωραία όσα είδαμε. Κάθε τόπος είναι όμορφος με το δικό του τρόπο. Ό,τι προλάβουμε, όσο η ζωή μας χαρίζει υγεία.

Βραδινή κρουαζιέρα στο Ντουμπάι (ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022)

Βραδινή κρουαζιέρα στο κανάλι Creek και στον Περσικό Κόλπο, γύρω από το Ντουμπάι με φαγητό και διασκέδαση. Ακριβή δραστηριότητα, αλλά τα δώσαμε, μη χάσουμε. Ήταν πράγματι εντυπωσιακό το θέαμα του φωτισμένου Ντουμπάι, με τους ουρανοξύστες του να μοιάζουν με έναστρο ουρανό επί γης, αλλά το φαγητό (πλήρες γεύμα) δεν ήταν καλό. Τίγκα από τουρίστες κάθε φυλής το κρουαζιερόπλοιο - πλοιάριο, οι περισσότεροι ωστόσο ήταν Λατινοαμερικάνοι. Ναι, έφτασαν ως το Ντουμπάι και το διασκέδαζαν τόσο που στο τέλος ακούγαμε μόνο λάτιν μουσική. Φωνακλάδες και χορευταράδες μας χάλασαν την ησυχία της βραδιάς. Αλλιώς τα περιμέναμε, να πλέουμε στα ήσυχα νερά απολαμβάνοντας, και για ωτοασπίδες καταλήξαμε. Αν ξαναπήγαινα Ντουμπάι, είναι μια δραστηριότητα που θα παρέλειπα μαζί με το σαφάρι και το show στην έρημο. Θα μπορούσαμε να θαυμάζουμε οι δυο μας τους αστραφτερούς ουρανοξύστες πίνοντας ήσυχα ένα ποτάκι σε κάποια μαρίνα ή στον Burj Al Arab Jumeirah, το κατάρτι του Ντουμπάι. Πόσο να κοστίζει εκεί άραγε το ποτό; Για φαγητό δεν τολμώ να αναρωτηθώ. Συλλογή εμπειριών και εικόνων, αυτό μετράει. Το κινητό μου, φθηνό, δεν αποδίδει την ομορφιά του φωτισμένου Ντουμπάι. Είναι μαγικό.

Οι ουρανοξύστες του Ντουμπάι (ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022)

Πολλοί οι ουρανοξύστες του Ντουμπάι, εντυπωσιακοί, όμορφοι, ό,τι πιο σύγχρονο αρχιτεκτονικά και τεχνολογικά. Θαρρείς ότι στο Εμιράτο αυτό και στο Άμπου Ντάμπι σε μικρότερο βαθμό ως προς το πλήθος αυτών των κατακόρυφων προς τον ουρανό κατασκευασμάτων, οι κατασκευαστικές εταιρείες συναγωνίζονται ποιοι θα κατασκευάσουν τον πιο όμορφο ουρανοξύστη, με τα πιο πρωτότυπα υλικά, με το πιο περίεργο σχήμα. Και τα καταφέρνουν να χτίζουν στην πρώην έρημο, όχι απλώς παλάτια, αλλά ουρανομήκεις κατασκευές, αξιοθαύμαστες. Ο ένας καλύτερος από τον άλλο, με κορυφαίο τον Burj Khalifa ως προς το ύψος, 830 μέτρα, ένα βουνό αλλά κομψό και λεπτεπίλεπτο, κόσμημα του Ντουμπάι.

Σπουδαίοι μηχανικοί και αρχιτέκτονες, και από την πατρίδα μας, εδώ δημιουργούν με φαντασία, μεράκι και τεχνογνωσία. Τώρα γιατί στη χώρα μου οι πολυκατοικίες συναγωνίζονται η μια την άλλη σε ασχήμια και κακογουστιά, τι να πω; Μάλλον το άρπα κόλλα θα φταίει.

Φαίνεται να αγαπούν τους ουρανοξύστες οι Εμιρατινοί και οι Σεΐχηδες τους στους οποίους ανήκουν κυρίως και οι κατασκευαστικές εταιρείες. Ποιοι μένουν εκεί; Συνήθως στεγάζονται στους ουρανοξύστες εταιρείες, γραφεία, ξενοδοχεία ... υπάρχουν όμως και απλησίαστες ως προς την τιμή πολυτελείς κατοικίες για ιδιαίτερα πλούσιους. Από την άλλη υπάρχουν οι φτωχοί για να τους καθαρίζουν εξωτερικά. Είδαμε πολλά συνεργεία με νέους μετανάστες δεμένους ή σε ειδικά αναβατόρια να τους καθαρίζουν από πάνω ως κάτω. Εντυπωσιακοί οι ουρανοξύστες τη μέρα, αλλά και φωτισμένοι τη νύχτα είναι ένα διαφορετικό και ωραίο θέαμα. 

Ψηφίζω μονοκατοικία και φύση. Μοναχός σου χόρευε κι όσο θέλεις πήδα. 

Palm Jumeirah Monorail, Dubai. Η υπέργεια γραμμή του Ντουμπάι που διασχίζει κάθετα προς τη στεριά το τεχνητό νησί του Φοίνικα. (Ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022)

Το κέντρο του Φοίνικα στο νησί Palm Jumeirah του Dubai διανύει κάθετα προς τη στεριά από την μια άκρη ως την άλλη μια μονοσιδηροδρομική γραμμή που το συνδέει με την ηπειρωτική χώρα. Το τρένο λειτουργεί μαγνητικά χωρίς οδηγό και εξυπηρετεί κυρίως τουρίστες. Αυτοί που μένουν στο Φοίνικα είναι πλούσιοι, κυκλοφορούν με πανάκριβα αυτοκίνητα, Lexus, Ferrari, Maserati, Porsche, Jaguar...κ.α. που δε γνωρίζω η φτωχή. Είναι και ένας τρόπος για να δεις το Φοίνικα από ψηλά, όχι αρκούντως ικανοποιητικά για να θαυμάσεις το σχήμα του. Εννοείται ότι μπορείς να νοικιάσεις ελικόπτερο ή να απολαύσεις το τεχνητό νησί με αεραθλήματα. Κοστίζουν ακριβά, αλλά και οι πλούσιοι δεν είναι λίγοι. Τον Φοίνικα τον διασχίσαμε και με το λεωφορείο μέρα για καλύτερη αίσθηση του χώρου και νύχτα για τα εντυπωσιακά φωτισμένα πολυτελέστατα ξενοδοχεία του και κτίρια. Μεταβαίνεις σ' αυτόν μέσω υποθαλάσσιου τούνελ.

Πανάκριβα ξενοδοχεία και πολυτελείς κατοικίες με ιδιωτικές παραλίες και πισίνες εκεί. Μάθαμε ότι οι Σεΐχηδες του Ντουμπάι για να προσελκύσουν εκατομμυριούχους αγοραστές στο νησί, χάρισαν κάποιες κατοικίες σε διάσημους, αστέρες του κινηματογράφου, ποδοσφαίρου, τραγουδιστές και λοιπούς ευνοημένους από τη στήριξη των ηλιθίων, όπως οι Μπέκαμ, η Κάιλι Μινόγκ ... που έλκουν τα ψώνια με τα πολλά λεφτά σαν μαγνήτης.

Το monorail άνοιξε το 2009, η υπέργεια σιδηροδρομική γραμμή έχει μήκος 5,45 χιλιόμετρα και εξυπηρετεί κάθε 11 λεπτά, κατά μέσο όρο 3000 επιβάτες την ημέρα.

Burj Khalifa στο Dubai, ο ψηλότερος ουρανοξύστης στον κόσμο (ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022)

Με ύψος 829,8 μέτρα είναι ο ψηλότερος ουρανοξύστης στον κόσμο, αλλά και ένα κατασκευαστικό και τεχνολογικό θαύμα από ατσάλι, σκυρόδεμα, γυαλί. Με εισιτήριο των 50 περίπου ευρώ κατ' άτομο μπορείς να ανεβείς στον 124ο και 125ο όροφο του κτιρίου κι από κει να θαυμάσεις το Ντουμπάι πανοραμικά. Όλοι οι υπόλοιποι ουρανοξύστες του Ντουμπάι στα πόδια σου. Εκεί και τα γνωστά αυτοκόλλητα φτερά για πόζες αγγέλων κάθε ηλικίας. Nέες, θειές, μπάμπες, ψηλές, κοντές, χαριτωμένες και άχαρες ... όλες αγγελάκια στον Burj Khalifa, στα ψηλά. Επί γης ενίοτε διαβόλοι και τριβόλοι. Υπάρχουν και επαγγελματίες φωτογράφοι, αν το κινητό σας δεν σας αρκεί. Εννοείται ότι στο Ντουμπάι όλα πληρώνονται αδρά. Θα ήταν παράλειψη ωστόσο να πας ως το Ντουμπάι και να μην ανεβείς στον Burj Khalifa ή να μην παρακολουθήσεις το βράδυ το θέαμα με τα σιντριβάνια γύρω από αυτόν. Αν και η ατμόσφαιρα τη μέρα που ανεβήκαμε στον πύργο δεν ήταν πολύ καθαρή για ωραίες φωτογραφίες, δε μετανιώσαμε. Τα ασανσέρ που σε ανεβάζουν - κατεβάζουν είναι ταχύτατα, ούτε που το καταλαβαίνεις. Κάποιες ουρές υπάρχουν, αλλά προχωρούν γρήγορα, εξαρτάται και από τη χρονική περίοδο της επίσκεψης. Στη βάση του Πύργου υπάρχει τεράστιο εμπορικό κέντρο, το μεγαλύτερο του κόσμου, ξενοδοχεία, εστιατόρια, αν έχεις χρήμα για κατανάλωση, βρίσκεσαι σε κατάλληλο μέρος, αλλά και μόνον το βλέπειν και ευφραίνεσθαι αρκεί.

Βόλτες με Jeep και βραδιά διασκέδασης στην έρημο του Ντουμπάι (Dubai desert). Ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022

Με ένα θηρίο jepp, 5.700 cc και έναν οδηγό Πακιστανό, θηρίο, ψηλό, σωματώδη, λεβέντη, που συνέχεια αστειευόταν με μας, διασχίσαμε κάποια χιλιόμετρα στην έρημο "διασκεδάζοντας" με την δυνατότητα του μηχανήματος, όχι μόνο να μην κολλάει στην παχιά άμμο, αλλά να τη δαμάζει ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας τους αμμόλοφους με ταχύτητα και μούζικα αράμπικα στη διαπασών. Μάλλον οι πιο νέοι διασκεδάζουν μ' αυτά, εγώ χάρηκα που δε μ' έπιασε πανικός και κυρίως χάρηκα με τη στάση μας στην έρημο, λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα, δυστυχώς. Επτά άτομα, συν τον οδηγό στο jeep, σιγά σιγά έλεγα εγώ, κάνε το Σουμάχερ έλεγε η συνταξιδιώτισσα που εισακούσθη, "πάρε πέντε" σε όσους κολλούσαν στην άμμο ή προσπερνούσαμε, τέτοια. 

Μετά τη βόλτα στην έρημο, το πρόγραμμα είχε διασκέδαση σε βεδουίνικη κατασκήνωση. Και φτάνουμε σε ένα camp, γεμάτο κόσμο, όλες οι φυλές της γης ως τουρίστες, εκεί. Στη μέση η πίστα και γύρω γύρω τραπέζια όπως στα μπουζουκτσίδικα, παραπέρα και γύρω από την κατασκήνωση οι τέντες με πάγκους self service για το προπληρωμένο φαγητό και αναψυκτικό. Μια χορεύτρια της κοιλιάς κι ένας χορευτής της φωτιάς έκαναν τα νούμερα τους, για το φαγητό και ποτό έπρεπε να στηθείς σε ουρές, στην τιμή και ένα μικρό τατουάζ χένας, που δεν επιθύμησα, τι να το κάνω; Στην τιμή έλεγε και η βόλτα με καμήλα, στην πραγματικότητα η φωτογράφιση με καμήλα, να ανεβείς, να κάνει κάνα-δυο βήματα το ζωντανό και να σε φωτογραφίσουν, βιντεοσκοπήσουν. Ουρές κι εκεί. Για να μην τα πολυλογώ, δεν μας άρεσε κι αν γνωρίζαμε πώς θα ήταν, θα επιλέγαμε ένα ολόκληρο απόγευμα - βράδυ να το περάσουμε κάπου αλλού, να δούμε κάτι άλλο. Εντελώς βιομηχανοποιημένο, τυποποιημένο. Είχαμε και την εμπειρία του Μαρόκου και της ερήμου Μερτζούγκα με την αυθεντική κατασκήνωση και βραδιά και περιμέναμε κάτι παρόμοιο. Να απολαύσουμε την ησυχία της ερήμου, κάτω από τα αστέρια. Εντελώς το αντίθετο. Ντεσιμπέλ και κοσμοπλημμύρα. Το φαγητό επίσης κακό. Προτιμήστε να κάνετε κάτι άλλο, αν πάτε προς Ντουμπάι ή διασκεδάστε όπως και να έχει.

Η Μπαστακίγια (Al Bastakiya ή Al Fahidi ), συνοικία του Ντουμπάι στην παλιά πόλη (ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022)

Ιδρύθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα από Ιρανούς ψαράδες που εγκατέλειψαν την Περσία και εγκαταστάθηκαν στην ανατολική Αραβική χερσόνησο. Το ψαροχώρι που έχτισαν το ονόμασαν Μπαστακίγια από το όνομα της πόλης καταγωγής τους, της Μπαστάκ. Η Μπαστακίγια αναπτύχθηκε με το εμπόριο μαργαριταριών και άλλων προϊόντων, όμως μετά τα πετρέλαια οι κάτοικοι της άρχισαν να την εγκαταλείπουν και σχεδόν ερήμωσε. Στα δαιδαλώδη δρομάκια της τα παραδοσιακά κτίσματα με τους χαρακτηριστικούς πύργους εξαερισμού και θέρμανσης (κάτι σαν χτιστά κλιματιστικά)  λειτουργούσαν μόνον αποθήκες. Μάλιστα κάποια στιγμή συζητήθηκε και η πλήρης κατεδάφιση της περιοχής, που ευτυχώς δεν πραγματοποιήθηκε. Η παραδοσιακή συνοικία σώθηκε και σήμερα την επισκέπτονται τουρίστες. Σε ένα από τα παραδοσιακά αρχοντικά της Μπαστακίγια με την εσωτερική αυλή, σαν τα ριάντ του Μαρόκου, μας σέρβιραν ρεβιδοκαφέ. Τις βόλτες μας στα στενά της συνοικίας ο γλυκόλαλος μουεζίνης τις έκανε πιο ατμοσφαιρικές. Ωραία η περιοχή με Μουσεία, γκαλερί, ξενοδοχεία, καφέ, εστιατόρια.

Εμπορικά κέντρα ή Mall στο Dubai (ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022).

Σύγχρονος τρόπος διασκέδασης της υπερκαταναλωτικής κοινωνίας τα τεράστια εμπορικά συγκροτήματα, τα Mall. Παντού, και στο Ντουμπάι για ντόπιους και ξένους. Τόσο πολυτελή και διακοσμημένα που θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχεις κάτι να δεις και σ' αυτά πέρα από τα καταστήματα. εστιατόρια και καφέ. Για παράδειγμα σε Mall του Ντουμπάι είδαμε παγοδρόμιο και τεχνητό σκιοδρόμιο χιονιού, με λίφτ, πίστες κ.α. Ξεκουραστήκαμε και δροσιστήκαμε κάποιες φορές σε καφέ των εμπορικών κέντρων, εξάλλου η είσοδος για κάποια θεάματα, όπως για τον 124ο και 125ο όροφο του Burj Khalifa, τον ψηλότερο ουρανοξύστη του κόσμου, των 828 μέτρων, γίνεται μέσω Mall. Από κει μπορείς να δεις το Ντουμπάι στα πόδια σου, το ίδιο και τους υπόλοιπους ουρανοξύστες. Όλες οι φίρμες του κόσμου εκεί και φυσικά πανάκριβες. Οι κυρίες των Εμιράτων, πλούσιες πολλές απ' αυτές με υπηρεσίες κ.τ.λ. περνούν κι εκεί τις ώρες τους ψωνίζοντας. Και μπορεί να φορούν την αμπάγια, το μαύρο ένδυμα, αλλά από κάτω φορούν εσώρουχα Victoria Secret, επώνυμα ρούχα, τσάντες πανάκριβες, αυτές τις είδαμε. Τίγκα τα καταστήματα αυτά με αμπάγιες. Μόνο που τα επώνυμα ρούχα και εσώρουχα τα βλέπουν μόνο οι σύζυγοι και φυσικά ικανοποιούν τη ματαιοδοξία τους, είναι και ένας τρόπος να ξοδεύουν τα λεφτά τους που δεν ξέρουν τι να τα κάνουν. Δε ζηλεύουμε, είπαμε. Μόνο τα ταξίδια. Οι κυρίες αυτές έχουν και άλλους χώρους για να περνούν τις ώρες τους, σπα, κολυμβητικά κέντρα για γυναίκες μόνο. Κοριτσάκια μικροπαντρεμένα που αποκτούν αρκετά παιδιά, που τα φροντίζουν με βοήθειες από νταντάδες. Οι γυναίκες των Εμιρατινών δεν εργάζονται. Όσες εργάζονται στα Εμιράτα είναι μετανάστριες. Έτσι, μας είπαν. 

Στα Mall καρέκλα ή παγκάκι για να καθίσεις να ξεκουραστείς δε θα βρεις ή είναι ελάχιστα. Πρέπει οπωσδήποτε να καταναλώσεις, σε καταστήματα, καφέ, εστιατόρια. Εμείς που είχαμε καταναλώσει ήδη για τα έξοδα του ταξιδιού, για ένα καφεδάκι ή κάτι πρόχειρο είχαμε το περιθώριο. Η τιμή του καφέ περίπου 5-6 ευρώ. 

Παραδοσιακές αγορές (souk), Mall, συνοικίες, κυκλοφορία του κόσμου στο Ντουμπάι, τα προνόμια των Εμιρατινών. (Ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022)

Κόσμο να προχωρά στους δρόμους είδαμε μόνο στις αγορές του Ντουμπάι, στην παλιά πόλη κυρίως, όπου τα μεγέθη είναι ανθρώπινα, το εμπόριο ανθεί κι οι άνθρωποι κινούνται για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους. Κόσμος πολύς και στα τεράστια και πολυτελή εμπορικά τους κέντρα, όπου η δροσιά των κλιματιστικών αποτελεί καταφύγιο για τις καυτές μέρες των περιοχών αυτών και οι άνθρωποι ικανοποιούν τον υπερκαταναλωτισμό τους ή διασκεδάζουν στα εστιατόρια, καφέ, παγοδρόμια, χιονοδρομικά κέντρα των τεράστιων αυτών εμπορικών συγκροτημάτων ή Mall. Κόσμος στα ξενοδοχεία και στα ιδιαίτερα πολυτελή με τα αστρονομικά ποσά ανά βραδιά, κόσμος στις παραλίες, στις πισίνες. Αλλού το κλίμα και οι αποστάσεις δεν επιτρέπουν εύκολα την κίνηση των πεζών.

Υπάρχουν και στο Ντουμπάι συνοικίες μεγάλης έκτασης με κατοικίες μονώροφες ή διώροφες, όπου μένουν κυρίως οι ντόπιοι. Μάλιστα ο εμίρης του Ντουμπάι χαρίζει ένα σπίτι σε κάθε νιόπαντρο ζευγάρι, αρκεί να είναι Εμιρατινής καταγωγής, καθώς και ένα ποσό της τάξης των 100.000 χιλιάδων ντίρχαμ, δηλαδή περίπου 27.000 ευρώ. Εμιρατινοί είναι περίπου το 20% των κατοίκων, σήμερα ίσως το 30% και χαίρονται και άλλων ευεργετημάτων. Οι υπόλοιποι είναι μετανάστες και δεν απολαμβάνουν αυτά τα προνόμια. Σίγουρο είναι ότι οι μετανάστες εκεί πάνε για να δουλέψουν και όχι για να τους τρέφουν οι Μ.Κ.Ο.. Αυτές οι συνοικίες, λοιπόν, είναι σε ανθρώπινα μεγέθη, δεν υπάρχουν ουρανοξύστες εκεί, είναι σύγχρονες και όμορφες αρχιτεκτονικά, συχνά με αρκετά αραβικά στοιχεία. Υπάρχουν βέβαια και Εμιρατινοί που επιλέγουν να ζουν σε ουρανοξύστες. Ή σε συγκροτήματα του Φοίνικα, οι ιδιαίτερα ευκατάστατοι. Σε άλλες πάλι συνοικίες και περιοχές με μονώροφα ή διώροφα ή λίγο ψηλότερα κτίρια είναι συγκεντρωμένα ιατρεία και κλινικές, όπου δουλεύουν και Έλληνες γιατροί, κάποιοι επισκέπτες για ορισμένες μέρες τη βδομάδα ή το μήνα, κυρίως πλαστικοί χειρουργοί. 10.000 ντόλαρς περίπου το μήνα βγάζει ένας γιατρός σε νοσοκομείο του Ντουμπάι, μπορεί και περισσότερα. 

Απ' την άλλη οι περιοχές με τους  εντυπωσιακούς ουρανοξύστες του Ντουμπάι και οι τεράστιες λεωφόροι των έξι ή επτά λωρίδων ανά κατεύθυνση, το υπέργειο μαγνητικό μετρό χωρίς οδηγούς και σε δύο χρόνια τα αεροταξί, πρόγραμμα που ήδη υλοποιείται. Πώς να κυκλοφορήσει κόσμος με τα πόδια σ' αυτές τις περιοχές, οι αποστάσεις είναι τεράστιες, με το υπέργειο μετρό οι πολλοί, μετανάστες και τουρίστες, και οι ντόπιοι με τα πολυτελέστατα αυτοκίνητα τους. Μ' αυτά κυκλοφορούν. Οι πιο ακριβές μάρκες αυτοκινήτων του κόσμου κυκλοφορούν στα Η.Α.Ε. και είναι χιλιάδες οι ιδιοκτήτες τους. Πολύς πλούτος.

Ένας τεράστιος καμβάς το Ντουμπάι απλωμένος σε έρημο που χρωματίστηκε με όλα τα χρώματα, τις μυρωδιές, τις γεύσεις, με το παλιό και παραδοσιακό, αλλά και με το υπερσύγχρονο, αυτό που βλέπουμε σε ταινίες για τον μελλοντικό κόσμο και στην πόλη αυτή έχει αποκτήσει σάρκα και οστά.

Gold Souk στην περιοχή Deira του Dubai (ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022)

Η αγορά χρυσού στο Ντουμπάι βρίσκεται στην περιοχή Ντέιρα, στην παλιά πόλη, κοντά σε άλλες αγορές, των μπαχαρικών, των παραδοσιακών αναμνηστικών - δώρων, των υφασμάτων, των ειδών οικιακής χρήσης, των φρούτων, όλων των ειδών νομίζω. Δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορείς να βρεις στην πολύβουη, πολύχρωμη, πολυδαίδαλη περιοχή που διατηρεί το χρώμα και τα αρώματα της Ανατολής χωρίς να θυμίζει τίποτα από το σύγχρονο Ντουμπάι. Εννοείται δεκάδες ανταλλακτήρια νομισμάτων στην περιοχή που είναι ιδιαίτερα τουριστική και θορυβώδης. Χρήμα να έχεις να ξοδεύεις στο Ντουμπάι και παντού στον κόσμο. Και το Ντουμπάι είναι πανάκριβο, και στις πιο λαϊκές τους αγορές και βέβαια χρειάζεται να κάνεις πολλά παζάρια. Σ΄ αυτό δεν είμαστε καλοί, θα έλεγα ντροπαλοί, άρα δεν είμαστε για αγορές. Χορτάσαμε όμως ωραίες εικόνες. Σε πλησιάζουν οι έμποροι, κάποιοι μιλάνε και λίγα ελληνικά, σάινες στο επάγγελμα, σε πουλάνε και σε αγοράζουν. Βλέπαμε προχωρώντας  και τις βιτρίνες των κοσμηματοπωλείων, με κοσμήματα που δεν υπάρχουν εδώ, και ως προς τα σκαλίσματα και ως προς τα μεγέθη και ως προς την ποσότητα. Ποιοι τα αγοράζουν; Εμίρηδες, επιχειρηματίες, γιάπις, ολιγάρχες, ηγέτες, οι αξιωματούχοι του κονκλάβιου της Ε.Ε., οι αξιωματούχοι του Ο.Η.Ε ... χρήμα υπάρχει παντού για να τρώνε και οι κότες,  αλλά δυστυχώς δε φτάνει ποτέ σε μας. Όχι, ότι ζηλέψαμε ή επιθυμήσαμε κοσμήματα, ρόλεξ, διαμάντια κ.τ.λ., αλλά σίγουρα επιθυμούμε ένα πιο δίκαιο κόσμο, όπου όλοι μπορούν και γίνεται να ζουν χωρίς φτώχεια. Περισσότερο γελούσαμε και διασκεδάζαμε στην αγορά χρυσού με την απληστία των ανθρώπων και με τις φορεσιές, πανοπλίες σχεδόν χρυσού που βλέπαμε, παρά κάτι άλλο. Όχι, αυτά τα τεράστια κοσμήματα δεν είναι μόνο για βιτρίνες. Οι έχοντες και κατέχοντες τα αγοράζουν για συζύγους (έως τρεις μπορούν επίσημα) και κορίτσια συνοδούς, έχει πολλά απ' αυτά στα Εμιράτα. Μας είπαν ότι σύμφωνα με τα γαμήλια έθιμα ο γαμπρός "ντύνει" τη νύφη με χρυσάφι ανάλογο του βάρους της. Οι χοντρούλες προνομιούχες σ' αυτό. Σε πλησιάζουν τα παιδιά, οι μετανάστες που δουλεύουν στα μαγαζιά, παντού, παινεύουν την πραμάτεια, σε καλούν να δοκιμάσεις, να μυρίσεις, να γευτείς, να φορέσεις ... καταλαβαίνουν συνήθως ποιοι θα αγοράσουν και ποιοι όχι. "Τι θα μου πάρεις;" τον πείραξα. "Διάλεξε" μου είπε. Ε, αυτό φτάνει. Τα ταξίδια ζηλεύουμε, τίποτα άλλο.

Το κανάλι Creek του Ντουμπάι (ταξίδι τον Οκτώβριο του 2022)

Στην παλιά πόλη του Ντουμπάι πήγαμε μέσω του υδάτινου καναλιού Creek με παραδοσιακές ξύλινες βάρκες, τις άμπρα. Σε χρόνο κατάμπρα σε πάνε όπου θες. Ξημεροβραδιάζονται εκεί οι ποταμοταξιτζήδες, τρώνε, ραχατεύουν. Δεκάδες άμπρα κυκλοφορούν στο κανάλι - υδάτινη οδό ή κολπίσκο του Ντουμπάι, ως θαλάσσια ταξί για να σε μεταφέρουν σε διάφορα σημεία της πόλης με πολύ χαμηλό αντίτιμο, μόλις ένα ντίρχαμ, στην παλιά και στη νέα πόλη. Χρησιμοποιήσαμε αυτό το μέσο για το παραδοσιακό του πράγματος. Το κανάλι που διασχίζει την καρδιά της πόλης είναι καθαρό, όλα λάμπουν στο Ντουμπάι κι αν οι λαοί και κυρίως οι μετανάστες που έχουν εγκατασταθεί και δουλεύουν εκεί, Πακιστανοί, Ινδοί, Αφγανοί, Σομαλοί, Σουδανοί, Μπαγκλαντεσιανοί κ.α., οι φτωχοί του κόσμου, που φτάνουν για δουλειά, για να επιβιώσουν και βρίσκουν για να ζήσουν με κάποια αξιοπρέπεια, θεωρούνται βρώμικοι στην πάστρα, εκεί τηρούν τους κανόνες του τόπου κι όλα αστράφτουν, παντού, στις πόλεις, στις εθνικές οδούς, παντού. Άρα είναι θέμα κράτους, οι πολίτες προσαρμόζονται. Με τις βάρκες αυτές παλιά, πριν τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο κυρίως, συνέλεγαν μαργαριτάρια από τον Περσικό κόλπο, με τους δύτες δεμένους με σχοινιά απ' αυτές. Πριν τα πετρέλαια, τα μαργαριτάρια και η αλιεία γενικότερα ήταν η κύρια πηγή εσόδων των κατοίκων της περιοχής και η ζήτηση τους έφερε νέους κατοίκους - μετανάστες στην περιοχή, Πέρσες, Ινδούς κ.α. Κι άλλα μεγαλύτερα ξύλινα πλοία, ιδιαίτερα στολισμένα, είδαμε στο κανάλι, αλλά αυτά δεν είναι ταξί θαλάσσης. Φυσικά υπάρχουν και γέφυρες που σε οδηγούν εκατέρωθεν του καναλιού οδικώς. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την υδάτινη αυτή οδό, ποταμό Ζάρα.

Αν μέναμε περισσότερες μέρες κι άλλα θα βλέπαμε εκατέρωθεν του ποταμού. Είναι διάσημοι οι Έλληνες για τη συνήθεια τους, ταξιδεύω για να ψωνίσω. Σε ένα ήδη ακριβό ταξίδι, ξόδευαν χρήμα για κελεμπίες, αντρικές και γυναικείες, για να τις βάλουν μάλλον τις Απόκριες. Είχαμε και έναν κύριο που τον φόρτωνε η γυναίκα του με πολλές σακούλες, η ίδια δεν κουβάλαγε καμία. Αμέ!  Προσαρμόζουν και τα πρακτορεία το πρόγραμμα τους στις συνήθειες και τα θέλω των πολλών, έχουν και οι ξεναγοί τα δωράκια τους, μάλλον το επίπεδο μας ως λαού έχει πάρει για τα καλά την κατηφόρα. Περισσότερο ήταν το ενδιαφέρον κάποιων να δουν το Nammos του Ντουμπάι, παρά κάποιο Μουσείο. Ευχαριστημένοι μ΄ αυτά που είδαμε, περισσότερα από το πρόγραμμα, αλλά ένα δυο Μουσεία ακόμα θα μπορούσαμε να τα χωρέσουμε ή να αφαιρέσουμε κάτι όπως το Nammos ή το camp με το χορό της κοιλιάς και άλλα θεάματα. Τα γούστα όμως διαφέρουν. Και μόνος να πας, χάνεις χρόνο σε άλλα και πάλι φεύγεις με την αίσθηση ότι κάτι ακόμα θα ήθελες να δεις ή να μάθεις. Μια γεύση, μια μυρωδιά από κάθε χώρα. Απλώς ευχή μου είναι ο Έλληνας να αλλάξει τα πρότυπα του. 

Επταήμερο ταξίδι στο Ντουμπάι και Άμπου Ντάμπι, δύο από τα επτά Η.Α.Ε., τον Οκτώβριο του 2022

Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι ομοσπονδιακό κράτος που αποτελείται από επτά εμιράτα ( Άμπου Ντάμπι, Ντουμπάι, Φουτζάιρα, Σάρτζα, Ατζμάν, Ουμ αλ Καουάιν, Ρας αλ Κάιμα), στην ανατολική Αραβική χερσόνησο, στον Περσικό κόλπο.

Μακριά, αλλά με τα μέσα της εποχής κοντά. Το "πού το γεννάει η μάνα το παιδί και πού βρίσκεται" μέσα σε μια ή δυο μέρες ισχύει σήμερα. Βέβαια το συγκεκριμένο ταξίδι των επτά ημερών σε Ντουμπάι και Άμπου Ντάμπι, ουσιαστικά έγινε πενθήμερο, ιδιαίτερα για μας από τη βόρεια Ελλάδα. Κοζάνη - Θεσσαλονίκη με το όχημα, δυο ώρες νωρίτερα στο αεροδρόμιο για διαδικασίες, Θεσσαλονίκη - Αθήνα, τρεις ώρες νωρίτερα για τις διαδικασίες και πτήση τεσσάρων ωρών για Ντουμπάι. Αποσκευές και έλεγχοι, βράδιασε. Φτάσε και ως το ξενοδοχείο. Ήδη κουρασμένοι και έτοιμοι για ύπνο. Το ίδιο και στην επιστροφή. Με την Emirates ταξιδέψαμε πρώτη φορά. Πιστεύω ότι πρέπει να είναι η καλύτερη αεροπορική εταιρεία στον κόσμο, με δεύτερη την Turkish airlines. Και σ' αυτό ο Ερντογάν τα κατάφερε περίφημα, έκανε το αεροδρόμιο της Κων/πολης διεθνές κέντρο πτήσεων προς κάθε προορισμό. Τα σκάφη τους με σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα, ατομικές οθόνες για να περνάς την ώρα σου, ακουστικά και φροντίδα με κουβερτούλες, μαξιλαράκια, μικροδωράκια, φαγητό, ροφήματα, περιποίηση, μεγαλύτερη ασφάλεια σε πιο σύγχρονα αεροσκάφη. Όσο για τα αεροδρόμια τους, άλλος ένας λόγος να ντρεπόμαστε για το καινούριο αεροδρόμιο μας, ένα κατασκεύασμα πρόχειρο και χωρίς έμπνευση μέσα και έξω. Το αεροδρόμιο του Ντουμπάι που φτάσαμε είναι πολυτελές, προσεγμένο, διακοσμημένο, τα καρότσια για τις βαλίτσες δωρεάν, στο Ελεύθεριος Βενιζέλος πληρώνεις ένα ευρώ, τεράστιες οι διαφορές. Θα μου πείτε πετρέλαια. Ναι, αλλά αναλογικά με το κόστος των έργων το αποτέλεσμα εδώ είναι σχεδόν οικτρό. Και στο Μαρόκο το αεροδρόμιο είναι δεκάκις καλύτερο και στην Τουρκία και παντού σχεδόν, όπου πήγαμε, πλην Ελλάδας. Να μη μιλήσω για τα αεροδρόμια στα νησιά, για παράδειγμα στη Σαντορίνη, μια ντροπή. Θέλουμε τουρισμό, χωρίς υποδομές, πάλι καλά που μας σώζει η φύση της χώρας, οι θάλασσες, το κλίμα. Μόνον αγανάκτηση που καμιά κυβέρνηση δεν κατάφερε κάτι να μας κάνει περήφανους. Η ξεναγός μας μας είπε ότι το συγκεκριμένο αεροδρόμιο είναι αποκλειστικά για πτήσεις της Emirates, που μάλιστα διαθέτει κι άλλα στο ίδιο Εμιράτο, στο Ντουμπάι, και ότι υπάρχουν κι άλλα αεροδρόμια για άλλες εταιρείες. Δεν μπόρεσα να το διασταυρώσω, το τι σου λένε κάποιοι ξεναγοί είναι να το φοβάσαι.

Επανέρχομαι στο χρόνο των ταξιδιών για να φτάσεις σε έναν πιο μακρινό προορισμό. Ταλαιπωρείσαι κάπως, αλλά πώς αλλιώς να γνωρίσεις μέρη; Όχι, ότι ταξιδέψαμε πολύ και σε μακρινούς προορισμούς, αλλά η συνέχεια πάντα αποζημιώνει, ξεχνάς την κούραση και απολαμβάνεις. Το ίδιο και σ' αυτό το ταξίδι, ένα διαφορετικό προορισμό.

Dubai Frame ή ο Πύργος Κορνίζα της πόλης (Ταξίδι στο Ντουμπάι τον Οκτώβριο του 2022)

Ο Πύργος Frame είναι ένα παρατηρητήριο - Μουσείο, βρίσκεται στο πάρκο Zabeel - πολλά καταπράσινα πάρκα στην πρώην έρημο με χιλιόμετρα και χιλιόμετρα σωλήνων αυτόματου ποτίσματος και νοσοκομείο φυτών, αν κάποιο ασθενήσει - έχει ύψος 150 μέτρα και πλάτος 95 μέτρα. Είναι το μεγαλύτερο αρχιτεκτόνημα τέτοιου είδους στον κόσμο, μια κορνίζα που βλέπει προς την παλιά και τη σύγχρονη πόλη με τους ουρανοξύστες. 

Ναι, υπάρχει και στο Ντουμπάι 0παλιά πόλη με τα παζάρια της, μπαχαρικών, χρυσού, υφασμάτων στην Περσική αγορά, με του πουλιού το γάλα, υπάρχουν οι παλιές συνοικίες, οι πιο φτωχές όπου η αρχιτεκτονική είναι απλή με αραβικά στοιχεία ή χωρίς ιδιαίτερο χρώμα, με τζαμιά στριμωγμένα ανάμεσα σε κτίρια και τον μουεζίνη να ψάλλει πέντε φορές τη μέρα την προσευχή τους. Είναι οι περιοχές που θα δεις πολύ κόσμο να περπατάει, να εμπορεύεται, να αγοράζει, ένας κόσμος πολύβουος, χρωματιστός με ντόπιους και τουρίστες να επιδίδονται σε παζάρια. Μυρίζει εκεί Ανατολή, κάτι από το παλιό χρώμα μιας μικρής πόλης - ένα ψαροχώρι αρχικά - που σε άλλα σημεία του Ντουμπάι εξελίχτηκε σε ένα θαύμα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, της τεχνολογίας, των ηλεκτρικών μέσων, του πλούτου, σε μια πόλη του μέλλοντος.

Το Dubai Frame είναι κατασκευασμένο από γυαλί, χάλυβα, αλουμίνιο και οπλισμένο σκυρόδεμα και εγκαινιάστηκε το 2018. Στο επάνω πλαίσιο του κάδρου, το δάπεδο είναι από γυαλί, στο κάτω πλαίσιο υπάρχει Μουσείο που δείχνει την ιστορία του Ντουμπάι , αλλά και βιντεοπροβολές που προβλέπουν το μέλλον του. Κι εκεί φαίνεται να υλοποιούν ό,τι πιο καινοτόμο.

Φάκελος με όλες τις αναρτήσεις για Ικαρία και Φούρνους Κορσεών (ταξίδι τον Σεπτέμβριο του 2019)

Ικαρία

https://matinaal.blogspot.com/2022/09/2019_22.html

https://matinaal.blogspot.com/2022/09/2019_21.html

https://matinaal.blogspot.com/2022/09/1792019.html

https://matinaal.blogspot.com/2022/09/2019_29.html

https://matinaal.blogspot.com/2022/10/2019.html

https://matinaal.blogspot.com/2022/10/2019_9.html

https://matinaal.blogspot.com/2022/10/o-2003-2019.html

https://matinaal.blogspot.com/2022/10/2019_10.html

https://matinaal.blogspot.com/2022/10/2019_11.html

https://matinaal.blogspot.com/2022/10/2019_12.html

https://matinaal.blogspot.com/2022/10/2019_22.html

Φούρνοι Κορσεών

https://matinaal.blogspot.com/2022/09/2019_23.html

https://matinaal.blogspot.com/2022/08/2019.html

Άγιος Κήρυκος Ικαρίας (ταξίδι στο νησί τον Σεπτέμβριο του 2019)

Αεροπορικώς από Θεσσαλονίκη για Σάμο κι από κει μέσω Πυθαγορείου για τον Άγιο Κήρυκο, την πρωτεύουσα της Ικαρίας. Ο στόχος ήταν η περιήγηση και διακοπές σε τρία νησιά του ανατολικού Αιγαίου, στη Σάμο, στους Φούρνους Κορσεών, στην Ικαρία και μια μονοήμερη επίσκεψη στα απέναντι Τουρκικά παράλια, όπερ και εγένετο. Εννοείται ότι αεροπορικώς συμφέρει περισσότερο, απ' ότι με το όχημα σου μέσω Αθηνών για μας από τη βόρεια Ελλάδα.

Φτάνοντας από τη Σάμο στην ποθητή για μας Ικαρία - τόσα έχουμε ακούσει όλοι για το νησί της μακροζωίας - η πρώτη εικόνα του Αγίου Κήρυκου, της πρωτεύουσας, μας απογοήτευσε κάπως. Δε διατήρησαν το χρώμα και τη γραφικότητα του τόπου, παρά μερικώς σε κάποια σημεία. Στο λιμάνι ένα γλυπτό με δυο μακρόστενα φτερά του Ίκαρου, όπως τα εμπνεύστηκε ο καλλιτέχνης. Με τις βαλίτσες στο χέρι, σπεύσαμε προς ενοικίαση οχήματος για τις μέρες που θα μέναμε στο νησί. Δωμάτιο είχαμε κλείσει στα Θέρμα για να κάνουμε και κανένα ιαματικό λουτρό. Η ιδιοκτήτρια των ενοικιαζόμενων αυτοκινήτων και μηχανών έλειπε, περιμέναμε αρκετά, τόσο που φύγαμε και πήγαμε σε άλλο που δεν είχε διαθέσιμα και σε άλλο που ήταν ακόμα κλειστό προχωρημένο πρωί και ξανά πίσω στο πρώτο, όπου περιμέναμε και πάλι, ανοιχτό το μαγαζί, ώσπου έφτασε η ιδιοκτήτρια με κακή διάθεση, αγενής θα έλεγα. Βρε, λες να είναι αυτό το Ικαριώτικο "ραχάτι", αναρωτηθήκαμε; Να μην κάνεις σωστά τη δουλειά σου και όλους να τους έχεις γραμμένους στα απόκρυφα, ούτε ευγένειες, έστω ψευτοευγένειες μαγαζάτορα - πελατών. Μπορεί. Θα βλέπαμε. Ξεμπερδέψαμε από τη δουλειά αυτή μετά από κανένα δίωρο από την άφιξη μας στο λιμάνι και ταλαιπωρημένοι φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας. Μπροστά στο αστικό λιμάνι του Αγίου Κήρυκου εννοείται καφέ και εστιατόρια, όμορφα είναι εκεί.  Ανεβαίνοντας τον κεντρικό δρόμο προς Θέρμα, τα S.M.- παντοπωλεία, τα βενζινάδικα, ότι σε όλα τα τουριστικά μέρη. Έχει κι ο Άγιος Κήρυκος, αμφιθεατρικά χτισμένος, όμορφα σημεία και κτίσματα. Πουθενά δε διακρίνεται η φροντίδα του Δήμου για την πόλη. Ίσως να επενδύει στις υποδομές. Ή αυτό είναι ελληνικό ανέκδοτο;