Μα τι τζαμί είναι αυτό! Τι έργο τέχνης, τι κομψοτέχνημα, τι μνημείο, τι ομορφιά ενταγμένη στην άπλα και στο φως των Η.Α.Ε., του Άμπου Ντάμπι συγκεκριμένα! Το πιο όμορφο τζαμί που έχω δει. Και έχω δει αρκετά, και αυτό της Καζαμπλάνκα στο Μαρόκο, το δεύτερο σε μέγεθος τζαμί στον κόσμο. Τρίτο σε μέγεθος τζαμί αυτό του Άμπου Ντάμπι που θυμίζει λευκά παραδείσια πουλιά συγκεντρωμένα σε κάποια όαση. Το μέγεθος του δεν το βαραίνει καθόλου, αντίθετα με λίγη φαντασία είναι σαν να βλέπεις μπαλαρίνες ή καλύτερα δερβίσηδες που χορεύουν και υμνούν την ομορφιά της υψηλής τέχνης και της καλαίσθητης πολυτέλειας. Μάρμαρα κεντημένα πάνω στα μάρμαρα, χρωματιστά λίθινα λουλούδια που μαζεύτηκαν από λατομεία του κόσμου και θαρρείς πως αν τα μυρίσεις θα οσφρανθείς αρώματα. Πόρτες, αραβουργήματα, σκαλιστοί θόλοι, πολυτελείς κρυστάλλινοι πολυέλαιοι, τρούλοι, μιναρέδες, νερά, φοινικοσκεπείς κίονες, κεραμικά, το τεράστιο ανοιχτό πράσινο χαλί της προσευχής ... απολαύσαμε κάθε βήμα μας στο τζαμί κι ας αναγκαστήκαμε οι γυναίκες (ποιος άλλος;) να φορέσουμε μαντήλα. Για το ένδυμα είχαμε φροντίσει να μην είναι κολλητό και διαγράφει τις στρογγυλές καμπύλες της ώριμης ηλικίας ορισμένες, άσε που οι νεαρές είχαν αγοράσει όλες κελεμπίες από τα καταστήματα του Ντουμπάι και τις φορούσαν λανσάροντας το νέο στυλ τους. Φάγαμε με το σύζυγο κίτρινη κάρτα τρεις φορές, δυο για τη μαντήλα που γλιστρούσε προς τα πίσω και φαινόταν μαλλί που δεν πρέπει και μια λόγω του συζύγου που σε φωτογράφιση θυμήθηκε να με αγκαλιάσει στον ώμο ο ξεχασιάρης, αν και τα είχαμε πει αυτά. Την κόκκινη κάρτα τη γλιτώσαμε. Είναι κι αυτοί πιο ελαστικοί πλέον, το χρήμα και ο τουρισμός είναι πάνω από τον θρησκευτικό δογματισμό. Πάνω από όλα δηλαδή. Τις δικές τους γυναίκες θέλουν κάτω από τη σκέπη του Αλλάχ, πράγμα που δηλώνει η μαντήλα στο κεφάλι τους και το επιθυμούν κι αυτές ή έτσι έμαθαν, καλουπώθηκαν. Τα καλούπια με τα οποία μας χτίζουν ως άτομα είναι τα πιο στέρεα και ανθεκτικά στο διάβα των αιώνων. Ισχύει για όλους μας. Ο Πακιστανός ξεναγός μας, προσφέρθηκε να μου φορέσει σωστά τη μαντήλα στο κεφάλι. Τους αρέσει πολύ να το κάνουν αυτό, το έχω διαπιστώσει και σε άλλα ταξίδια. Είναι μια κίνηση αβρότητας από τη μεριά τους που εμπεριέχει ασυνείδητα την επιθυμία της παροδικής περιβολής μας με τον αγαπημένο τους ενδυματολογικό κώδικα και τον δικό τους τρόπο θεώρησης της γυναίκας και της ζωής. Με τις δικές τους γυναίκες εμπεριέχει και το στοιχείο του ερωτισμού.
Στο τζαμί οι τουρίστες μπαίνουν και εξέρχονται από είσοδο, έναν γυάλινο θόλο, που οδηγεί σε πλήθος καταστήματα. Παγκάρια και δίσκους στις εκκλησίες τους δεν έχουν, να δουλέψουν οι υπόλοιποι έμποροι που έχουν τα καταστήματα τους κοντά στο ναό επιθυμούν. Καφέ, εστιατόρια, πολυτελή καταστήματα, καταστήματα αναμνηστικών ... κυλιόμενοι διάδρομοι, σκάλες, ... πολυτέλεια κι εδώ και οι πειρασμοί πολλοί πριν εξαγνιστείς στο ναό. Σε περιμένουν και πάλι οι πειρασμοί για εγκλιματισμό στον κόσμο μας κατά την έξοδο
Το Μεγάλο Τζαμί κατασκευάστηκε μεταξύ 1994 και 2007. Το κτιριακό συγκρότημα έχει διαστάσεις περίπου 290 επί 420 μ., καλύπτοντας έκταση μεγαλύτερη από 30 στρέμματα, εξαιρουμένου του εξωτερικού εξωραϊσμού και της στάθμευσης οχημάτων. Ο κύριος άξονας του κτιρίου ευθυγραμμίζεται προς την κατεύθυνση της Κάαμπα στη Μέκκα της Σαουδικής Αραβίας. Το έργο ξεκίνησε από τον εκλιπόντα πρόεδρο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων Σεΐχη Μπιν Ζαγιέντ Αλ Ναχιάν, που ήθελε να δημιουργήσει μια δομή που θα ένωνε την πολιτιστική ποικιλομορφία του ισλαμικού κόσμου με τις ιστορικές και σύγχρονες αξίες της αρχιτεκτονικής και της τέχνης. Το 2004, ο Σεΐχης Ζαγιέντ πέθανε και θάφτηκε στην αυλή του τζαμιού. Το τζαμί είναι αρκετά μεγάλο για να φιλοξενήσει πάνω από 40.100 πιστούς, ενώ η κύρια αίθουσα προσευχής μπορεί να φιλοξενήσει πάνω από 7.000. Υπάρχουν δύο μικρότερες αίθουσες προσευχής, χωρητικότητας 1.500 η καθεμία, εκ των οποίων η μία είναι για την προσευχή των γυναικών.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου