 |
| Alice Neel |
Επικάρδιο
(in memoriam)
Κοιμήσου τώρα Ελένη.
Αν ήμουν Σιμωνίδης ή Καλλίμαχος,
άλλο θα σου ’πλεκα στεφάνι,
μα είμαι μόνο γιος.
Κι έτσι κοιμήσου ωσότου
γιάνει ο καημός
του ανεπίστρεπτου ασώτου.
Όχι του Βυζαντίου η αγία,
μήτε της Τροίας η κλεμμένη.
Ψυχή μειλίχια, ξεπαστρεμένη,
της αγυρτείας μου η Παναγία.
Παιδούλα μοιάζεις
στο φωτεινό που αγαπούσες
φόρεμα ντυμένη.
Κανείς για σένα δεν πολέμησε,
τίμιο Σταυρό δεν βρήκες,
άλλων κουβάλησες το κρίμα
στους ώμους σου κι απέ στο μνήμα.
Με άντρα, γονιού, τα επώνυμα
στο μάρμαρο καρσί κι αντάμα
Ελένη... ξεθωριασμένο όνομα
που χρόνια είχε γίνει μόνο μάνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου