1.Σύμφωνα με τη γνώμη όλων των σοβαρών μελετητών, η ετυμολογία της λέξης άνθρωπος είναι αβέβαιη. Ίσως προέρχεται από το "ανδρ-ωπος" (άνδρας+ωψ-ωπός) και δηλώνει "αυτόν που έχει όψη ανδρός" (βλέπε και λεξικά: Liddell Scott, Στ. Βασδέκη κ.α.). Στην αρχαιότητα ο "άνδρας" (ανήρ) υποδήλωνε και τα δύο φύλα, δηλαδή τον άνθρωπο, όπως εξηγεί κι ο κ.Δημήτρης Λιαντίνης:
Την άποψη αυτή υποστηρίζει και ο κ. Νίκος Σαραντάκος:
http://www.sarantakos.com/language/phgh.html και ο κ. Μπαμπινιώτης:
2. Στον "Κρατύλο" του Πλάτωνα ο Σωκράτης παρουσιάζεται να λέει: "σημαίνει τοῦτο τὸ ὄνομα ὁ ἄνθρωπος ὅτι τὰ μὲν ἄλλα θηρία ὧν ὁρᾷ οὐδὲν ἐπισκοπεῖ οὐδὲ ἀναλογίζεται οὐδὲ ἀναθρεῖ͵ ὁ δὲ ἄνθρωπος ἅμα ἑώρακεν τοῦτο δ΄ ἐστὶ [τὸ] ὄπωπε καὶ ἀναθρεῖ καὶ λογίζεται τοῦτο ὃ ὄπωπεν· ἐντεῦθεν δὴ μόνον τῶν θηρίων ὀρθῶς ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ὠνομάσθη͵ ἀναθρῶν ἃ ὄπωπε" δηλαδή ότι ο άνθρωπος, σε αντιδιαστολή με τα άλλα ζώα, "εξετάζει προσεχτικά αυτά που βλέπει", δηλαδή τα επεξεργάζεται στο μυαλό του (λογίζεται τούτο ό όπωπεν). Το πλατωνικό αναθρώ σημαίνει "επισκοπώ, εξετάζω προσεχτικά" και δεν έχει καμιά σχέση με το αναθρώνω ή με το αρθρώνω.
3.Υπάρχει βέβαια και η θρυλική και δυστυχώς επικρατούσα άποψη για την ετυμολογία της λέξης άνθρωπος από το "άνω + θρώσκω" που μας έλεγαν οι θεολόγοι όταν πηγαίναμε γυμνάσιο, δηλαδή το ον που κοιτάει και κινείται προς τα πάνω. Αυτή η άποψη βρίσκει θερμότερη αποδοχή στους θεολογικούς και θρησκευτικούς κύκλους, καθώς υπονοεί την πορεία του ανθρώπου προς τον Θεό (όπως κι αν λέγεται αυτός).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου