 |
| Emile Friant, Ombre, 1891 |
Αχ! πώς διψώ για λιγοστή στοργή,
Που ούτε στη γυναίκα μου δε βρίσκω
Κι’ όπου ζητώ και νύχτα με κερί
Απλώνοντας παντού ζητιάνου δίσκο!..
Τόσο πολύ του γάμου ο θεσμός,
ως κι’ η συγγένεια πια καταρρακώθη
Μεσ’ τη συνείδησι του καθενός,
όπου στοργή και για δικούς του να μη νοιώθη;!.
Όμως γιατί;..Ποιος φταίει από μας;..
Πώς οι ψυχές μας γίναν τώρα,
όπου και ψεύτικη στοργή να μη τολμάς
Να επαιτής χωρίς λεφτά ή δώρα;!..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου