Έκρηξη στα μεταπτυχιακά

Η έρευνα και τα στατιστικά στοιχεία είναι παλαιότερα (2010), άρα οι τάσεις για μεταπτυχιακά και τίτλους είναι αυξητικές, καθώς η εργασιακή ανασφάλεια ή η προσπάθεια για επαγγελματική αποκατάσταση οδηγεί όχι μόνον τους νέους, αλλά και ανθρώπους που είναι κοντά στη σύνταξη να συλλέγουν τίτλους και τυπικά προσόντα, γιατί πραγματικά δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει. Κανείς πλέον δεν νιώθει εργασιακά ασφαλής, κανείς δεν μπορεί να προγραμματίσει τη ζωή του, ενώ ο φόβος της απόλυσης είναι μια μόνιμη απειλή. Έτσι το χέρι μπαίνει βαθιά στην τσέπη, προκειμένου να πληρωθούν μεταπτυχιακά και άλλοι τίτλοι από σεμινάρια, ξένες γλώσσες κλπ, όχι όμως από αγάπη για τη γνώση, αλλά από ανάγκη για επιβίωση. Συγχρόνως η βιομηχανία των μεταπτυχιακών και άλλων τίτλων βλέποντας τη ζήτηση, αυξάνει συνεχώς τις τιμές. 

Πρόσφατα ο πατέρας μιας νεαρής κοπέλας μου έλεγε ότι η κόρη του, πτυχιούχος φιλοσοφικής του ΑΠΘ, που παρέμενε άνεργη για αρκετό διάστημα, έκανε αίτηση προκειμένου να προσληφθεί σε super market, στα τυριά. Μάλιστα εκτός από το πτυχίο της ζητούσαν να καταθέσει και τίτλους ξένων γλωσσών και ότι ανάλογα προσόντα διέθεταν οι περισσότεροι που έκαναν αίτηση πρόσληψης γι' αυτή την προνομιούχο θέση των 300 €. Τελικά χρειάστηκε και πολιτικό μέσο για να προσληφθεί. Αν αυτό δεν είναι η απόλυτη κατάντια του κράτους και της κοινωνίας που δημιουργήσαμε οι νεοέλληνες, τότε τι; Όταν εγώ τέλειωσα τη σχολή μου, τουλάχιστον ήξερα ότι θα δουλέψω και ότι το πτυχίο μου είχε κάποιο αντίκρυσμα στην αγορά εργασίας. Σήμερα δεν υπάρχει ούτε αυτό και πραγματικά δεν ξέρω αν κάνω καλά που μιλάω στα παιδιά μου για μόρφωση, ιδανικά, αξίες και ηθική, όταν στη σύγχρονη πραγματικότητα επιβιώνουν και εξελίσσονται οι αμοραλιστές, οι ανίκανοι, οι φελλοί και τα κτήνη. Μπορώ να φέρω πολλά παραδείγματα που να τεκμηριώνουν το συλλογισμό αυτό, αλλά άλλο είναι το θέμα μας, το κυνήγι της συλλογής τίτλων. Εξάλλου αν δει κανείς τα πρόσωπα της "νέας" κυβέρνησης, θα βρει πολλούς αυτού του είδους.

Ρεκόρ με περίπου 90.000 φοιτητές που κάνουν μάστερ και διδακτορικό
ΕΡΕΥΝΑ Του Χρήστου Κάτσικα,https://www.facebook.com/xrhstoskatsikas

Τον αριθμό-ρεκόρ των 87.958 έχουν φτάσει οι νέοι και οι νέες που κάνουν μεταπτυχιακές ή διδακτορικές σπουδές. 

Από αυτούς, 52.000 φοιτούν στα 459 προγράμματα σπουδών των ελληνικών πανεπιστημίων, 11.000 στα 26 προγράμματα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και περίπου 25.000 σε πανεπιστήμια του εξωτερικού (οι περισσότεροι στο Ηνωμένο Βασίλειο). 

Παράλληλα, το ακαδημαϊκό έτος 2009-2010 υπολογίζεται ότι ο αριθμός των πτυχιούχων που κατέθεσαν αίτηση για τη διεκδίκηση μιας θέσης στα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών των ελληνικών πανεπιστημίων ξεπέρασε τις 100.000, καθώς είναι πλέον συνηθισμένο φαινόμενο για τις 25 ή 30 θέσεις ενός μεταπτυχιακού προγράμματος να κατατίθενται έως και δεκαπλάσιες αιτήσεις. Για παράδειγμα, μόνο στα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών του ΕΑΠ κατατέθηκαν τον Δεκέμβριο 2009 περίπου 45.000 αιτήσεις και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών περίπου 10.000 αιτήσεις. Ανάλογη είναι η εικόνα και σε άλλα μεγάλα ιδρύματα της πρωτεύουσας αλλά και της περιφέρειας. Και επειδή η ζήτηση είναι πολύ μεγαλύτερη από την προσφορά, χιλιάδες πτυχιούχοι κάθε χρόνο καταφεύγουν στο εξωτερικό προκειμένου να πετύχουν την εγγραφή τους σε κάποιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Μανόλη Δρεττάκη, ανάμεσα στα έτη 2000-2001 και 2008-2009:

Το σύνολο των μεταπτυχιακών φοιτητών διπλασιάστηκε. Σε όλα τα ΑΕΙ σημειώθηκε αύξηση και σε ορισμένα ο αριθμός τους πολλαπλασιάστηκε. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις σημειώθηκαν στα Πανεπιστήμια Θεσσαλίας (εξαπλασιασμός), Μακεδονίας (σχεδόν πενταπλασιασμός) και Χαροκόπειο και Ιόνιο (τετραπλασιασμός).

Το σύνολο των φοιτητών για μεταπτυχιακό τίτλο (μάστερ) υπερδιπλασιάστηκε. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις σημειώθηκαν στα Πανεπιστήμια Αιγαίου (δεκαεξαπλασιασμός!), Θεσσαλίας (υπερεπταπλασιασμός). Το σύνολο των φοιτητών για διδακτορικό σημείωσε επίσης αύξηση, αλλά μικρότερη από εκείνη των φοιτητών για μεταπτυχιακό τίτλο. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις σημειώθηκαν στα Πανεπιστήμια Θεσσαλίας (εξαπλασιασμός), Θράκης (σχεδόν πενταπλασιασμός) και Χαροκόπειο (πενταπλασιασμός).

Εξαιτίας των μεταβολών αυτών σημειώθηκε μια μικρή αποκέντρωση των μεταπτυχιακών φοιτητών από τα ΑΕΙ της Αττικής και (περισσότερη) από τα ΑΕΙ της Θεσσαλονίκης προς εκείνα της λοιπής χώρας. Παρ΄ όλα αυτά, σχεδόν τα 2/3 του συνόλου των μεταπτυχιακών φοιτητών φοιτούσαν (ή ήταν εγγεγραμμένοι) στα ΑΕΙ της Αττικής και της Θεσσαλονίκης.

Ένα νέο τοπίο 

Είναι πλέον ορατό διά γυμνού οφθαλμού ότι ένα νέο τοπίο έχει δημιουργηθεί στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Μια νέα οροφή, της οποίας τα θεμέλια και η γεωγραφική εξάπλωση δημιουργούν σταθερά έναν δεύτερο κύκλο σπουδών. Πρόκειται για μια αναδυόμενη πραγματικότητα, όπου οι προπτυχιακές σπουδές αποτελούν πλέον τον πρώτο κύκλο σπουδών στον οποίο συσσωρεύεται μια χαμηλής ποιότητας μαζική εκπαίδευση, χωρίς πόρους και υποδομές, αποκομμένη αναγκαστικά από το οξυγόνο της βασικής έρευνας και λειτουργικά προσαρμοσμένη στις φθηνότερες και προφανώς αναποτελεσματικότερες μορφές διδασκαλίας. Πάνω από τον πρώτο κύκλο έχει ήδη συγκροτηθεί (και συνεχώς ενισχύεται) ο δεύτερος κύκλος σπουδών, που δεν είναι άλλος από τον «γαλαξία» των μεταπτυχιακών προγραμμάτων με επιλογή φοιτητών και δίδακτρα.

Ουσιαστικά έχουν καθιερωθεί δύο πανεπιστήμια. Ενα προπτυχιακό και ένα πανεπιστήμιο... μεταπτυχιακών προγραμμάτων.

Φτωχαίνει ο πρώτος κύκλος 

Την προηγούμενη περίοδο σε πολλά πανεπιστημιακά τμήματα για να δημιουργηθεί μεταπτυχιακό πρόγραμμα αφαιρέθηκαν μαθήματα από τον προπτυχιακό κύκλο (δηλαδή μαθήματα που παλιότερα οι φοιτητές διδάσκονταν πριν από το πτυχίο τους) και μεταφέρθηκαν στο μεταπτυχιακό! Σε άλλες πάλι περιπτώσεις αντιγράφτηκαν μαθήματα του προπτυχιακού κύκλου για να διδάσκονται στον μεταπτυχιακό, με περισσότερες λεπτομέρειες και διαφορετικά συγγράμματα απ΄ ό,τι πριν από το πτυχίο.

Ιδιωτικοποιείται ο δεύτερος κύκλος 

Την τελευταία δεκαετία είναι εμφανής μια τάση του κράτους να αποποιείται την ευθύνη για την εξασφάλιση της δημόσιας χρηματοδότησης των μεταπτυχιακών σπουδών και μια προσπάθεια λειτουργίας των μεταπτυχιακών με τη λογική της ανταποδοτικότητας. Παράλληλα, τα δίδακτρα- που πολλά από αυτά τα «προγράμματα» έχουν ήδη θεσπίσει- προδιαγράφουν με σαφήνεια τον ρητά ιδιωτικό χαρακτήρα που θα αποκτήσουν οι σπουδές που θα ακολουθούν τον πρώτο κύκλο, ως δεύτερος, μεταπτυχιακός κύκλος σπουδών, όπως προβλέπει η «διαδικασία της Μπολόνια». Μάλιστα, από το νέο ακαδημαϊκό έτος αναμένεται μείωση του αριθμού των προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών.

100.000 ΑΙΤΗΣΕΙΣ 

Ο αριθμός των πτυχιούχων που κατέθεσαν αίτηση για μια θέση στα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών των ελληνικών πανεπιστημίων δεκαπλασιάστηκε

Πηγή: www.tanea.gr