Χρυσομηλιά Φούρνων Κορσεών (Ταξίδι στους Φούρνους τον Σεπτέμβριο του 2019)

Χρυσομηλιά Φούρνων, η ορεινή και το λιμανάκι της στη θάλασσα. Εδώ, όλοι ασχολούνται με όλα, τουρισμό, αλιεία, γη, ζωντανά, οικοδομή ... είναι πολυτεχνίτες, άντρες και γυναίκες. Τους αναγκάζει η απομόνωση.

Κρουαζιέρα στη λίμνη Galve, στα πέριξ του Κάστρο Τρακάι (Ταξίδι στη Λιθουανία το καλοκαίρι του 2019)

Μαγικό μέρος το Κάστρο Τρακάι και η Λίμνη Galve γύρω απ' αυτό, το καλοκαίρι. Μάγεμα η φύση, μάγεμα τα έργα του ανθρώπου, μάγεμα οι δραστηριότητες που είδαμε να συμβαίνουν στο Κάστρο. Μεταξύ πολλών που μπορείς να κάνεις είναι και μια σύντομη κρουαζιέρα στη λίμνη και τα πέριξ αυτής μέρη. Πολλοί διασκέδαζαν απ' όπου περάσαμε, όπως και μεις, γιατί ο κόσμος, ιδιαίτερα οι φυσικές ομορφιές με την ευεργετική τους επίδραση, δημιουργήθηκαν για να τις απολαμβάνουμε. Κι αν είναι αμέτρητες οι ομορφιές, όπου προλάβουμε ή όπου μπορέσουμε. Το οφείλουμε στον εαυτό μας, δεν είμαστε μόνον υποζύγια και ο μοναδικός κόσμος μας είναι για όλους. Ο καθένας πρέπει να βρει τον τρόπο για να τον χαίρεται. 

Οι Σεϋχέλλες της Ικαρίας (Σεπτέμβριος 2019)

Το εργαλείο στο κινητό έδειχνε 178 μ. ύψος από την επιφάνεια της θάλασσας. Κατεβήκαμε και ανεβήκαμε 178 μ. κατσικόδρομο για να φτάσουμε στην παραλία με το εξωτικό όνομα Σεϋχέλλες. Ιδρωμένος όπως είσαι, όταν φτάνεις, ένα επιθυμείς, να βουτήξεις στα γαλαζοπράσινα νερά, τα οποία βέβαια βρίσκεις κι αλλού στην Ικαρία, χωρίς τους κινδύνους της κατάβασης στις Σεϋχέλλες. Αλήθεια, πώς να είναι οι πραγματικές; Έχουν τόσες μπιστιρές; Τι μπιστιρές δηλαδή, κομμάτια βράχων, που λένε ότι κατρακύλησαν προς τη θάλασσα όταν χρησιμοποίησαν φουρνέλα για να τρυπήσουν το βουνό και να ανοίξουν ένα τούνελ που βρίσκεται ακριβώς από πάνω. Ίσως πιο ορθό να προσεγγίσει κανείς την παραλία με καϊκάκι.

Δρώμενα στο κάστρο Τρακάι (Trakai island castle, Trakų salos pilis) στη λίμνη Galve της Λιθουανίας. Ταξίδι στη Λιθουανία το καλοκαίρι του 2019

Δεν είναι μόνο ένα ιστορικό Κάστρο -φ  Μουσείο, καλοσυντηρημένο, ένας καταπληκτικός τουριστικός προορισμός, επιπλέον πολύ συχνά στο Κάστρο Τρακάι γίνονται δρώμενα-αναπαραστάσεις που αφορούν στη ζωή του Κάστρου, όταν αυτό λειτουργούσε ως οχυρωματικό - αμυντικό έργο και την εποχή της παρακμής του ως φυλακή. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου, αφού υπάρχουν οι εκθέτες που πουλάνε κάποια προϊόντα σχετικά με την ιστορία του κάστρου, μάλλινα υφαντά, πήλινα, δερμάτινα, ξύλινα σπαθιά, ασπίδες κ.α.π. αντικείμενα, αλλά με όμορφο τρόπο, ντυμένοι με ενδυμασίες της παλιάς εκείνης εποχής και αναπαριστώντας τον τρόπο κατασκευής τους και βέβαια το ίδιο το ανακατασκευασμένο Κάστρο - Μουσείο. Στην αυλή του Κάστρου Τρακάι είδαμε και απολαύσαμε αναπαραστάσεις μονομαχιών, ακούσαμε από λαϊκά συγκροτήματα τη δική τους παραδοσιακή μουσική, δοκιμάσαμε κι εμείς κάποιες light μεθόδους βασανισμού των αντιπάλων, ποινικών κ.τ.λ., το μάτι πραγματικά δε χόρταινε να απολαμβάνει. Η φύση πανέμορφη, στη λίμνη Galve, δραστηριότητες επίσης, βαρκάδες, κανό ..., ένας μικρός παράδεισος. Εννοείται εκτός κάστρου εστιατόρια, καφέ, καταστήματα, πόνυ για τα μικρά ... είναι τουριστική η περιοχή. Αν βρεθείτε προς τα κει, καλύτερα καλοκαιράκι, μη χάσετε την επίσκεψη εκεί. Εμείς το απολαύσαμε πολύ πολύ, νιώθουμε τυχεροί που είδαμε όλα αυτά, ακόμα και τώρα που τα βλέπουμε μέσα από εικόνες και βίντεο.

Ζήσε (22/9/2022)

 Σήμερα ξύπνησα πουρνό πουρνό.  Δεν είχε φέξει, χάλασε και ο καιρός και θυμήθηκα που κάθε πρωί έτρεχα, κάθε μέρα έτρεχα, πολύ πιλάλα! Οπότε:

Τι ζήσαμε!
Ξυπνούσαμε αχάραγα νυσταγμένοι, αγχωμένοι, κουρδισμένοι
Τρέχαμε και σπρώχναμε το χρόνο
περιμένοντας τις μίνι ή μάξι διακοπές να ανασάνουμε, ας πούμε.
Για ένα ξεροκόμματο
για χάντρες και καθρεφτάκια ενός ιλουστρασιόν πρότυπου
που μας δένει χειροπόδαρα
δούλοι και παρίες όσων μας κινούν ως πιόνια.
'Οχι ότι δεν θέλαμε να σπάσουμε τις αλυσίδες
Δεν μπορούσαμε. Πώς να επιβιώσουμε;
Πρέπει να γεράσεις κάπως για να ξεφορτώσεις άγχη
Ξεφορτώνεις, ξεφορτώνεις ... τόσοι τόνοι!
Δε σπρώχνεις το χρόνο, είναι φίλος σου, τον αγαπάς
Με ένα ξεροκόμματο πάλι
Μετριάζεις την ανταπόκριση σου στις σειρήνες των υλικών πειρασμών
Ξεδιαλέγεις ποιοτικότερα σε όλα
Όσο για επαναστάσεις, έχεις γκώσει, δε χωράνε άλλες
Πού καιρός για άλλες ελπίδες
Σώζεις ό,τι μπορείς
κι αυτό είναι ο εαυτός σου και λίγοι, ελάχιστοι που αγαπάς
Αν, κι αυτό.
"Ζήσε τη ζωή, όλοι δύο μέτρα παίρνουν γη"

Το αθάνατο νερό το βρήκαμε στην Ικαρία (ταξίδι στην Ικαρία τον Σεπτέμβριο του 2019)

" Λες; "

Αναρωτηθήκαμε. Για πάσα νόσο, μας είπαν. Πέτρες στα νεφρά, αρθριτικά ... φαλάκρα τα πάντα όλα. Περιέχει ραδόνιο, θείο και δεν ξέρω τι άλλο. Πάντως μια φορά που είπα στην 90χρονη μάνα μου ότι θα φτάσει και θα ξεπεράσει τα εκατό " απαπαπαπά..." μου είπε. Σήμερα που είναι 93ών και δεν είναι στο πόδι, άλλαξε γνώμη. 

Το Κάστρο του νησιού Τρακάι (Trakai island castle, Trakų salos pilis) στη λίμνη Galve της Λιθουανίας. Ταξίδι στη Λιθουανία το καλοκαίρι του 2019

Το Κάστρο του νησιού Τρακάι (Trakų salos pilis) βρίσκεται στη λίμνη Galve της Λιθουανίας. Το κάστρο χτίστηκε σε διάφορες φάσεις. Η κατασκευή του πέτρινου Κάστρου ξεκίνησε τον 14ο αιώνα από τον Μεγάλο Δούκα Kestutis που μετέφερε εκεί την κύρια κατοικία του και το θησαυροφυλάκιο του. Κατά τη διάρκεια επίθεσης από Τεύτονες Ιππότες το κάστρο υπέστη καταστροφές, όπως και σε συγκρούσεις ανάμεσα σε Δούκες της περιοχής για την επικράτηση τους. Ήταν μεγάλης στρατηγικής σημασίας για την περιοχή και πέρασε από διάφορες φάσεις κατασκευής και επεκτάσεων. Το κύριο υλικό κατασκευής του ήταν τα λεγόμενα κόκκινα γοτθικά τούβλα. Πέτρινοι λίθοι χρησιμοποιήθηκαν στα θεμέλια και σε κάποια σημεία πύργων και τοίχων. Κάποια στιγμή το κάστρο, όταν οι Δούκες της περιοχής επικράτησαν σε μεγάλης έκτασης επικράτεια, έχασε την αμυντική του αξία, μετατράπηκε σε θερινή κατοικία Δουκών, αργότερα σε φυλακές και σταδιακά μέχρι τον 17ο αιώνα εγκαταλείφθηκε και ερήμωσε. Τον 19ο αιώνα άρχισαν οι εργασίες αποκατάστασης του και σήμερα είναι ένα εξαιρετικό τουριστικό αξιοθέατο.

Εξαιρετικό είναι λίγο να λες, τόσο το κάστρο, όσο και η φύση ολόγυρα. Στο κάστρο λειτουργούν Μουσεία, στη λίμνη γίνονται μικρές κρουαζιέρες, βαρκάδες, βόλτες με κανό, στο εσωτερικό άνοιγμα του κάστρου εκδηλώσεις αναπαραστάσεων της ζωής στο κάστρο κάποτε, στην πόλη πριν το νησάκι και το κάστρο εστιατόρια, καφέ, τουριστικά μαγαζάκια ... η χαρά του τουρίστα και του ντόπιου. Ομορφιά και διασκέδαση, ωραίες στιγμές, ζήτω η ζωή! Η επίσκεψη στη Λιθουανία πρέπει να το περιλαμβάνει.

Παλιά πόλη του Βίλνιους, από την Πύλη της Αυγής προς την πλατεία Δημαρχείου. Ταξίδι στη Λιθουανία το καλοκαίρι του 2019

Η διαδρομή από την Πύλη της Αυγής προς την Πλατεία Δημαρχείου στο Βίλνιους είναι γεμάτη όμορφες εικόνες. Δημόσια κτίρια, ναοί, ξενοδοχεία, εστιατόρια, όλα ... συναγωνίζονται το ένα το άλλο σε ομορφιά. Πολλοί οι τουρίστες το καλοκαίρι, οπότε οι εμπορικοί αυτοί δρόμοι και οι πλατείες είναι γεμάτες κόσμο. Να ονοματίσω όλα όσα βλέπαμε είναι αδύνατο, δεν ταξιδεύουμε μόνο για να μαθαίνουμε, αλλά και για να απολαμβάνουμε. Στις διαδρομές μας σ' αυτό το κομμάτι της πόλης περάσαμε από αρκετούς ναούς, της Αγίας Θηρεσίας, του Αγίου Πνεύματος, της Αγίας Τριάδας από το Δημαρχείο της πόλης που ανακατασκευάστηκε πολλές φορές στο πέρασμα των αιώνων, απέκτησε το νεοκλασικό του αρχιτεκτονικό ρυθμό στα τέλη του 18ου αιώνα και κοσμεί την πόλη με την ομορφιά του. Είχαμε την τύχη στις διαδρομές μας στους δρόμους αυτούς να συναντήσουμε και δρώμενο αναπαράστασης της ζωής στη Λιθουανία σε παλαιότερες εποχές με πάγκους που διέθεταν αντίστοιχα προϊόντα (μάλλινα, δερμάτινα, ξύλινα ... αντικείμενα που έβλεπες πώς κατασκευάζονταν σε εικόνες ή και στην πραγματικότητα στην εποχή τους. Μαζί με αυτά τα ενδιαφέροντα μουσικά ή χορευτικά  συγκροτήματα έπαιζαν και χόρευαν την παραδοσιακή τους μουσική. Μνήμες ωραίες φυσικά, με καταπληκτικό καιρό, στιγμές και εικόνες. Να, γιατί τα ταξίδια είναι αναζωογονητικά, γιατί σχεδόν όλα είναι ευχάριστα και όμορφα.   

Η Εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου και του Αγίου Βερνάρδου(Church of St. Francis and St. Bernard). Δίπλα η εκκλησία της Αγίας Άννας(Church of St. Anne). Ναοί στο Βίλνιους. Ταξίδι στη Λιθουανία το καλοκαίρι του 2019

Η Εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης και του Αγίου Βερνάρδου (Μπερναρντίνο) της Σιένα είναι γνωστή και ως Bernardine από το τάγμα των μοναχών που την κατασκεύασε αρχικά με ξύλο και σύντομα με πέτρινα υλικά το 15ο αιώνα. Τον 16ο αιώνα ενσωματώθηκε στην κατασκευή του αμυντικού τείχους του Βίλνιους, γι' αυτό και υπάρχουν σκοπευτικά ανοίγματα στους τοίχους της. Ανακατασκευάστηκε αρκετές φορές, υπάρχουν στοιχεία διαφόρων ρυθμών, υπερτερεί όμως ο γοτθικός. Δίπλα στο ναό κατασκευάστηκε το μοναστήρι του τάγματος. Στις διάφορες ιστορικές περιόδους το μοναστήρι εξυπηρέτησε και άλλες ανάγκες, στρατώνας σε περίοδο πολέμου, Ακαδημία Τέχνης κ.α.

Δίπλα και η εκκλησία της Αγίας Άννας γοτθικού ρυθμού που η πρόσοψη της έμεινε αναλλοίωτη από τον 15ο, 16ο αιώνα, είναι ένα κόσμημα. Πιο περίτεχνη από την Bernardine. Οι δυο εκκλησίες δίπλα δίπλα αποτελούν σχεδόν ενιαίο σύνολο.

Παραδίπλα και η περιοχή της Δημοκρατίας της Ουζούπης και πολλά πολλά ενδιαφέροντα σημεία και μνημεία του παλιού ιστορικού κέντρου του Βίλνιους, δίπλα στον ποταμό Βίλνια.

Ποίημα γραμμένο στις 19/9/2022. "Αντίο με γκάιντες" το ονόμασα.

Θα ηχήσουν άλλη μια φορά οι γκάιντες

στης Λίλιμπετ τον τελευταίο χαιρετισμό.

Αιωνία της η μνήμη πριν γεννηθεί

πριν ανασάνει της θνητής ζωής της

κάθε ζωοδότη έμβιο μηχανισμό.

Δεν είναι σαν εμάς.. Εμείς διεκδικούμε μνήμη

δύο γενεών, των οικείων, γονέων, συζύγων,

τέκνων, αδελφών κι ενός κηδειόσημου

ταχείας ανακύκλωσης κάποιο χαιρετισμό.

Μα μας αποχαιρέτησαν και μας οι γκάιντες

σ' ένα λιμάνι της επικράτειας της μακρινό,

στο Inverness, μας έλεγαν να πάτε στο καλό

μα να ξανάρθετε, με Λίλιμπετ ή με Κάρολο

ή με Ουίλιαμ ... κληροδοτούνται τα αξιώματα.

Συγκρίσιμα δεν είναι τα μεγέθη. Είναι

οι γκαϊτατζήδες της αυλής με φούντες και παράσημα σωρό.

Ματίνα Γκούτζιου

Καθεδρικός Ναός του Αγίου Στανισλάου και του Αγίου Βλαδισλάου στο Βίλνιους της Λιθουανίας (Vilniaus Šv. Stanislovo ir Šv. Vladislovo arkikatedra). Ταξίδι στη Λιθουανία το καλοκαίρι του 2019.

Ο εντυπωσιακός καθεδρικός Ρωμαιοκαθολικός ναός χτίστηκε στη θέση παλιού ειδωλολατρικού ναού μετά τον εκχριστιανισμό των κατοίκων της περιοχής τo Μεσαίωνα. Στην πρώτη του μορφή ο ναός ήταν μια τετράγωνη εκκλησία που χτίστηκε τον 13ο αιώνα από τον βασιλιά Μιντάουγκας. Εννοείται ότι ο ναός πέρασε από πολλές φάσεις κατασκευής, καταστροφών, ανακατασκευής, επεκτάσεων, χτίστηκε σε γοτθικό ρυθμό, σε ρυθμό μπαρόκ, προστέθηκαν σ' αυτόν παρεκκλήσια, κρύπτες, γλυπτά, θησαυροί, τάφηκαν σ' αυτόν αρχιεπίσκοποι, βασιλιάδες...και τελικά στα τέλη του 18ου αιώνα απέκτησε τον νεοκλασικό ρυθμό που έχει μέχρι σήμερα. Γλυπτά κοσμούν το ναό εξωτερικά, τοποθετημένα σε κόγχες στις μακριές πλευρές. Τρία απ' αυτά κοσμούν το ναό πάνω από το αέτωμα, των αγίων Στανισλάου, Καζίμιρ και Ελένης. Στο εσωτερικό του ναού με τα παρεκκλήσια, ένα απ' αυτά τιμά τη μνήμη του Αγίου Καζίμιρ. και εντυπωσιάζει με τη μπαρόκ πολυτέλεια του από ακριβά υλικά όπως ο ψαμμίτης από τη Σουηδία, μάρμαρο από τα Καρπάθια όρη, χρυσός, ασήμι κ.α ταπεινά και άγια. 

Δίπλα στο ναό το καμπαναριό του και στην μεγάλη πλατεία γλυπτά, όπως του Γεδιμίνα, μεγάλου Δούκα της περιοχής τον 14ο αιώνα, στον οποίο οφείλεται η ίδρυση της Λιθουανίας, όχι με τη σημερινή μορφή, αλλά μιας πολιτικής οντότητας και επικράτειας ισχυρής στην εποχή του, με ισχυρούς απογόνους που κυβέρνησαν στην ευρύτερη περιοχή. Πολύ κοντά εξάλλου βρίσκεται και ο Πύργος του Γεδιμίνα για πανοραμική θέα της όμορφης πόλης και των ποταμών της. Στην όμορφη πλατεία βγαίνουν φωτογραφίες και νεόνυμφοι. Εδώ οι γαμπροί φοράνε κατακόκκινα κουστούμια. Γιατί όχι;