Παγκόμιες μέρες, άλλη μία μεγάλη απάτη

 

Σε ησυχία δεν αφήνουν τον κόσμο. Παγκόσμια μέρα του πατέρα σήμερα,19 Ιουνίου, προχθές της μητέρας, κάθε μέρα κάποια, άνευ ουσίας, αλλά καταναλωτικής ή πληκτρογραφικής ή προπαγανδιστικής ή παραπλανητικής σημασίας. Συνήθως μας αγαπούν τα παιδιά μας κι ας μην μας το λένε. Μην τα δημιουργούμε υποχρεώσεις για ευχαριστίες και οφειλές, δε φταίνε. Όπως δε φταίμε πρωτίστως κι εμείς που αδηφάγοι, ούτως ή άλλως οργανισμοί, δημιουργούν παγκόσμιες φιέστες σε καθημερινή βάση για να σπαταλούν χρήμα, χρήμα, χρήμα, μόνο προς όφελος της άπατης κοιλιάς τους. Μήπως περιμένουμε να σωθεί ο κόσμος, ενώ συμμετέχουμε και αποδεχόμαστε όλα αυτά; "Βλακείες", λέει το παιδί μου (ποιον έμοιασε αυτό το παιδί;) και συμφωνώ απολύτως.

Οι ζητιάνοι της Πράγας ( Πράγα, Ιούνιος 2022)

Γονυπετείς ικέτες, βουβοί εντελώς, θερμοπαρακαλούν μόνο με τη στάση του σώματός τους για λίγα κέρματα. Δέχονται τσέχικες κορώνες, ευρώ, ντόλαρς .... Απρόσωποι, με το κεφάλι κρυμμένο σε τουριστικά πλακόστρωτα, καπελωμένοι με τζόκεϊ, κουκούλες και κυρίως από τη ζωή. Νέοι, θέλει σωματική ευρωστία η στάση αυτή που κρατάει ώρες. Όταν σηκώνονται, ω πόσο διαφορετικοί! Καμιά έκφραση του προσώπου τους δε θυμίζει ένα καημένο, έναν απόκληρο, έναν ανήμπορο. Μιλάνε ζωηρά με κάποιον συνάδελφο τους  ίσως που στέκεται σε άλλη περασιά. Για τις εισπράξεις; Κάποτε ζωο-οπαδοί της Σπάρτα ούρησαν κάποιον απ' αυτούς. Ποιον να λυπηθείς; Τα κυκλώματα της επαιτείας ή του ποδοσφαίρου; Ή όλους μας που δεν μπορέσαμε τίποτα να αλλάξουμε και βιαστικοί προχωράμε; Προχωράμε.

Τράμπαντ (Trabant) αυτοκίνητα ( Δρέσδη, Ιούνιος 2022)

Τράμπαντ αντίκες αυτοκίνητα στη Δρέσδη. Κατασκευάζονταν από το 1957 ως το 1991 στην ανατολική και για μικρό διάστημα στην ενιαία Γερμανία. Μια παρέα ταξίδευε μ' αυτά. Τα φωτογραφίσαμε και τα θαυμάσαμε.

Είναι κάτι που μ' αρέσει πολύ, θα ήθελα να ταξιδεύω με μικρές ταχύτητες, μέλος μιας ομάδας παλιών και καλοσυντηρημένων αυτοκινήτων, αντίκες τα λένε. Το Skoda Felicia το έχω 22 χρόνια. Θα γίνει αντίκα πριν ή μετά από μένα; 😆😆😆

Ο ναός του Αγίου Βίτου στην Πράγα ( Πράγα, Ιούνιος 2022)

"Δεν μπορεί να χάσει κανείς μια επίσκεψη στον καθεδρικό ναό του Σαν Βίτο στην Πράγα, όπου μπορεί να δει την κάρα του αγίου Αδαλβέρτου και του αγίου Βενσεσλάου, το σπαθί του αγίου Στεφάνου, ένα κομμάτι του Τιμίου Σταυρού, το τραπεζομάντιλο του Μυστικού Δείπνου, ένα δόντι της αγίας Μαργαρίτας, ένα κομμάτι από την κνήμη του αγίου Βιταλίου, ένα πλευρό της αγίας Σοφίας, τη σιαγόνα του αγίου Εομπάνο, τη ράβδο του Μωυσή, την εσθήτα της Παναγίας ...." Τα είπε σχεδόν όλα ο Ουμπέρτο Έκο για τον ναό στους Θησαυρούς των Καθεδρικών Ναών, μια από τις ομιλίες του στο βιβλίο του "Κατασκευάζοντας τον εχθρό".

Εντυπωσιακός και επιβλητικός ο ναός στέκει πάνω στο λόφο Χρατσάνι, μέσα στο ανακτορικό σύμπλεγμα, σε δεσπόζουσα για την πόλη θέση. Εκεί στέφονταν και ενταφιάζονταν οι βασιλείς της Βοημίας. Άρχισε να χτίζεται το 1344 και η κατασκευή του κράτησε πολλά χρόνια, με μεγάλο μέρος να ολοκληρώνεται στα χρόνια του Καρόλου Δ΄, αυτού του σημαντικού για την περιοχή βασιλιά. Κατά κάποιο τρόπο, ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας της Πράγας είναι προ του Καρόλου Δ΄ και μετά τον Κάρολο Δ΄. Όμως ταραχές και πόλεμοι, θρησκευτικοί και εθνικοί, αρπαγές και λεηλασίες, κατά καιρούς κατέστρεφαν ό,τι σε περίοδο ειρήνης προχωρούσε για τον ναό. Πολλοί αρχιτέκτονες, μάστορες, καλλιτέχνες εργάστηκαν στο διάβα των χρόνων για την ολοκλήρωση αυτού του κατασκευάσματος, γοτθικού ρυθμού, με επιρροές και από άλλα καλλιτεχνικά ρεύματα. Κάθε επέκταση, γωνιά, αντικείμενο του ναού και ιστορία.

Εμείς θαυμάσαμε το όλον, εντυπωσιαστήκαμε, και τώρα στο σπίτι μας φανταζόμαστε ιστορίες, κλοπές, αρπαγές και ίντριγκες γύρω από το ναό που η ικανή γραφή ενός συγγραφέα θα μπορούσε να κάνει όχι ένα , αλλά πολλά μυθιστορήματα με τις ανθρώπινες αδυναμίες και πόθους να ζωγραφίζουν τις σελίδες τους. 

Συμπτωματικά ξεκίνησα να διαβάζω το μυθιστόρημα του Ken Follet "Οι στυλοβάτες της γης" που ίσως με κάνει να εννοήσω το κτίσιμο ενός τέτοιου ναού τι σημαίνει. Ο Θεός να σε φυλάει.

Η γέφυρα του Καρόλου στην Πράγα (Πράγα, Ιούνιος 2022)

Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1357 στα χρόνια του Καρόλου Δ΄ και τελείωσε περίπου μισό αιώνα αργότερα. Στιβαρή και ακλόνητη κατασκευή άντεξε και αντέχει, πλημμύρες, ιππήλατα, τραμ, λεωφορεία ... και πλήθος τουριστών σήμερα που έχει πεζοδρομηθεί, Αποτελεί μνημείο αρχιτεκτονικής κατασκευής, στολισμένο επίσης με πλήθος έργων τέχνης, με υπέροχη θέα ολούθε στην πανέμορφη Πράγα. Δε χορταίνεις να κοιτάς μνημεία, μνημεία, μνημεία ... ομορφιά, ομορφιά, ομορφιά .... 

Κάτω από τη γέφυρα ο ποταμός Μολδάβας ή Βλτάβα, που πάει να πει άγριο νερό. Συχνά πλημμυρίζει, γι΄ αυτό και τα έργα, αλλά και η συντήρηση της γέφυρας ανά τους αιώνες είναι συχνά. Εντυπωσιακά πλέγματα από κορμούς δέντρων στις 16 αψίδες της γέφυρας εμποδίζουν τα φερτά υλικά να χτυπήσουν τα πόδια της, ας πούμε, και να προκαλέσουν ζημιές. Επιπλέον συχνά κατώφλια, μικρά φράγματα, κατά μήκος του άγριου ποταμού, συμβάλλουν στην προστασία από τις πλημμύρες, αλλά και στην οξυγόνωση του νερού για τα ψάρια. Από τα φράγματα αυτά, πήρε την ονομασία της και η πόλη Πράγα, που πάει να πει κατώφλι. 

Η γέφυρα έχει μήκος 516 μέτρα και πλάτος 10 μέτρα. Τριάντα αγάλματα και συμπλέγματα αγίων την κοσμούν, αντίγραφα των πρωτοτύπων που βρίσκονται σε μουσεία. Την περπατήσαμε με ήλιο και βροχή από τη μια προς την άλλη κατεύθυνση, από την παλιά πόλη προς άλλες συνοικίες αρκετές φορές, είναι τόσα πολλά αυτά που έχεις να δεις τριγύρω. Υπέροχα, ειδικά όταν ο καιρός στην Πράγα είναι καλοκαιρινός και ηλιόλουστος, λίγες μέρες το χρόνο.