Περαστικοί από Βουδαπέστη

Βουδαπέστη 2014, Βουδαπέστη 2017.

Βουδαπέστη το χειμώνα, Βουδαπέστη το καλοκαίρι.

Ψοφόκρυο το χειμώνα, ιδρώτας και ζέστη το καλοκαίρι.

Πανέμορφη όμως πάντα!

Το καλοκαίρι τίγκα στους τουρίστες. Πέσαμε και πάνω στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου, οπότε ο κόσμος ήταν περισσότερος από το συνηθισμένο για την πόλη. Όλες οι φυλές του κόσμου εκεί, στο ιστορικό κέντρο της Βούδας και της Πέστης και κυρίως γύρω από τον Θεό Δούναβη που τις χωρίζει και τις ενώνει.

Στο ταξίδι μας αυτό η Βουδαπέστη ήταν ενδιάμεσος σταθμός στο δρόμο μας προς την Πολωνία, όμως πάντοτε υπάρχουν πράγματα να δεις και να κάνεις εκεί. Φτάσαμε αργά το βράδυ, αλλά μετά την τακτοποίηση στο ξενοδοχείο και το φαγητό, μια σύντομη νυχτερινή βολτίτσα για μπιρίτσα στην Πέστη και δίπλα στο Δούναβη την κάναμε (την γνωστή κρουαζιέρα με τα ποταμόπλοια την είχαμε κάνει στο χειμωνιάτικο ταξίδι μας).
Η εικόνα της Βουδαπέστης το καλοκαίρι είναι τελείως διαφορετική απ' αυτήν του χειμώνα. Τότε περπατούσαμε σχεδόν μόνοι και παγωμένοι, παρέα με τα πολύ όμορφα μπρούντζινα αγάλματα που είναι στημένα σε διάφορα σημεία, δίπλα στο Δούναβη κυρίως, τώρα δεν χωρούσαμε ή δεν βρίσκαμε τραπέζι να καθίσουμε. Ψόφιοι από κούραση, από ένα σημείο και μετά, θέλαμε να γυρίσουμε για ύπνο. Στη βολτίτσα μας συναντήσαμε και έναν Έλληνα της διασποράς, τον Ν.Δ. (παιδί γονιών πολιτικών προσφύγων του εμφυλίου) κάτοικο Βουδαπέστης, που μας πλησίασε, γιατί άκουσε ελληνικά και μας μίλησε για πολλά. Μας συνέστησε να διαβάσουμε και το βιβλίο της BARBARA JELAVICH για την ιστορία των Βαλκανίων (στα υπόψη).

Την επόμενη μέρα όλο ενέργεια ξεκινήσαμε για να δούμε (μέσα σε ένα πρωινό) ό,τι προλάβουμε. Το επιπλέον που καταφέραμε να δούμε αυτή τη φορά (οι δυο μας), ήταν ο ζωολογικός και βοτανικός κήπος της πόλης. Αν και δεν μου αρέσει να φυλακίζονται τα ζώα και να ζουν μακριά από το φυσικό τους περιβάλλον, πήγα και ήμαρτον, αλλά μου άρεσε πολύ. Τρεις ώρες μας πήρε να τον γυρίσουμε με γρήγορους ρυθμούς στο περπάτημα. Η πανίδα και η χλωρίδα όλων των ηπείρων εκεί, σε κάποια σημεία χωρισμένη σε θεματικά πάρκα ανά ήπειρο. Πολύ όμορφα και τα κτίρια ή οι κατασκευές που μιμούνται την αρχιτεκτονική και την ιδιαιτερότητα του τόπου από τον οποίο προέρχονται τα ζώα, όπως το σπίτι των ελεφάντων που θυμίζει παλάτι Ινδού μαχαραγιά, ο μεγάλος βράχος που θυμίζει τοπίο στην Αφρική κ.α

Τελικά σωστή η συμβουλή της κόρης, που τον είχε επισκεφτεί με το σχολείο της, να πάμε. Όταν σας δοθεί η ευκαιρία, να πάτε. Αξίζει! Ιδιαίτερα τα παιδάκια κι ο νεαρόκοσμος φαίνονταν να περνούν πολύ ωραία εκεί. Και τα σιτεμένα παιδάκια, επίσης (χα)!

Η τιμή του εισιτηρίου είναι 2800 φιορίνι Ουγγαρίας, δηλ. περίπου 9-10 ευρώ το άτομο (για τις αντιστοιχίες, οινονομικά κλπ βαρετά επαναπαύτηκα στον σύζυγο. Αν χανόμασταν, αλίμονο μου! Θα έπρεπε να ψάχνω για ανταλλακτήριο, τέτοια νίλα (χα)!) Στην είσοδο του ζωολογικού κήπου μην ξεχάσετε να πάρετε (δωρεάν) το σχεδιάγραμμα για το πώς θα κινηθείτε και τι θα θα δείτε.

Πολύ κοντά και απέναντι από το ζωολογικό κήπο βρίσκεται το Πάρκο της πόλης (Városliget).με την τεχνητή λιμνούλα του, για βαρκάδα το καλοκαιράκι, παγοδρόμιο των κατοίκων της Βουδαπέστης το χειμώνα. Ωραίο, ε! Δεν προλαβαίναμε όμως! Διαβάζω μάλιστα ότι ο ζωολογικός κήπος εντάσσεται σ' αυτό το πάρκο.

Παραδίπλα και η καταπληκτική Πλατεία Ηρώων προς τιμή των μεγάλων ηρώων της Ουγγρικής ιστορίας. Το μνημείο στο κέντρο της πλατείας ονομάζεται Μνημείο της Χιλιετίας και χτίστηκε για τον εορτασμό της επετείου των χιλίων χρόνων από την κατάκτηση των Μαγυάρων (τέλη 9ου -αρχές 10ου αι.μ.Χ.). Στο κέντρο του Μνημείου υψώνεται μια στήλη 36 μ. και στην κορυφή της υπάρχει το άγαλμα του Αρχάγγελου Γαβριήλ ως συμβόλου της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Στη βάση του Μνημείου βρίσκεται μια σειρά αγαλμάτων που τιμούν τους 7 πολέμαρχους των Ουγγρικών φυλών που εποίκησαν την περιοχή της Ουγγαρίας. Εκατέρωθεν υπάρχουν αγάλματα όλων των διάσημων ανδρών της Ουγγρικής ιστορίας, βασιλιάδων, κυβερνητών και άλλων σημαντικών προσώπων.
Τέτοια μνημεία χτίζουν σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, εκτός από μας, που έχουμε την αποκλειστικότητα των τεράστιων προϋπολογισμών για όλα και των έργων για το νιάημερο (δηλ. για τα πανηγύρια)!

Στον υπόλοιπο λίγο χρόνο που μας έμεινε ξαναπήγαμε στα γνωστά για όλους τους επισκέπτες της Βουδαπέστης μέρη (φασόν για τους τουρίστες και τα γραφεία ταξιδίων), στον Πύργο των ψαράδων, στο λόφο Γκέλερτ και στον Άγιο Στέφανο. Άρα πολλά δεν είδαμε και μακάρι να αξιωθούμε να επισκεφτούμε μόνοι, με δικό μας αυτοκίνητο, τη Βουδαπέστη για να δούμε όσα και πάλι δεν προλάβαμε.

Ο Πύργος ή Προμαχώνας των Ψαράδων βρίσκεται στη Βούδα (στο λόφο, πάνω στο παλιό κάστρο) και προσφέρει πανοραμική θέα σε όλη την πόλη. Χτίστηκε το 1905, κυρίως για διακοσμητικούς σκοπούς, προς τιμή της συντεχνίας των ψαράδων που όφειλε να υπερασπίζεται το συγκεκριμένο σημείο από πιθανούς εισβολείς και βρίσκεται μπροστά από τον ναό του Ματθαίου (βασιλιάς της Ουγγαρίας τον 15ο αι.) και το έφιππο άγαλμα του πρώτου Χριστιανού βασιλιά της Ουγγαρίας, του Αγίου Στεφάνου (10ος αι.), στην περιοχή του παλιού κάστρου που είχε κατασκευαστεί ήδη από τον 13ο αιώνα για να αντιμετωπιστούν οι εισβολές των μογγολικών φυλών στην Ουγγαρία. 

Και η δεύτερη επίσκεψη στο λόφο των Ψαράδων ήταν ευχάριστη, γιατί το μάτι χορταίνει ομορφιά! Το διαφορετικό το καλοκαίρι είναι ότι είναι πήχτρα στον κόσμο. Δυσκολεύεσαι να στηθείς ακόμα και για να τραβήξεις φωτογραφίες και όπως διαπιστώσαμε ακόμα και νιόπαντροι Ούγγροι που έρχονται στο λόφο για να βγουν τις νυφιάτικες, παθαίνουν το ίδιο. 

Στον ίδιο λόφο και λίγο πιο κει βρίσκεται και το παλάτι του Καρόλου Γ' των Αψβούργων και της κόρης του Μαρίας Τερέζας που υπέστη μεγάλες καταστροφές από φωτιά και μάχες στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αποκαταστάθηκε, έχασε όμως πολλά από τα στοιχεία της λαμπρής του διακόσμησης. Σήμερα διαθέτει 203 δωμάτια και στεγάζει διάφορα μουσεία, μεταξύ των οποίων το Ιστορικό Μουσείο της Βουδαπέστης και την Εθνική Πινακοθήκη. Και πάλι δεν καταφέραμε να πάμε. Ο χρόνος δεν έφτανε.

Συνεχίσαμε για το λόφο Γκέλερτ που ονομάστηκε έτσι προς τιμή του Επισκόπου Γκέλερτ ο οποίος διέδωσε τον χριστιανισμό στην Ουγγαρία. Μετά το θάνατο του Αγ.Στεφάνου, του Χριστιανού βασιλιά της Ουγγαρίας, ο θρύλος λέει ότι οι επαναστάτες παγανιστές Μαγυάροι σφράγισαν τον Γκελέρτ μέσα σε ένα βαρέλι και τον πέταξαν από την πλαγιά του λόφου. Στην κορυφή του λόφου υπάρχει ένα φρούριο που χτίσθηκε από τους Ούγγρους της Αυστρίας. Όταν οι Αψβούργοι έφυγαν από τη Βουδαπέστη το 1907, το φρούριο πέρασε στην δικαιοδοσία της πόλης και χρησιμοποιήθηκε για να στεγάσει τον Ουγγρικό στρατό. Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου οι ιστορικοί αναφέρουν ότι οι Γερμανοί εξ αιτίας της θέσης του φρουρίου κατόρθωσαν τον απόλυτο έλεγχο της πόλης. Σήμερα το φρούριο έχει μετατραπεί σε τουριστικό ξενοδοχείο και προσφέρει στους επισκέπτες καταπληκτική θέα της πόλης και του ποταμού Δούναβη. 

Στην κορυφή του λόφου Γκέλερτ το 1947 οι Σοβιετικοί έστησαν ένα μνημείο για την απελευθέρωση της πόλης από τους Ναζί. Πρόκειται για το άγαλμα της Ελευθερίας που είναι ορατό απ' όλη τη Βουδαπέστη. Το Μνημείο αποτελείται από μια κεντρική φιγούρα που κρατά ένα φύλλο φοίνικα και το οποίο πλαισιώνεται από άλλα δυο μικρότερα αγάλματα που αντιπροσωπεύουν τη νίκη εναντίον του κακού και την πρόοδο. Ο χρόνος κι εδώ ελάχιστος, γρήγορες φωτογραφίες και βουρ για την Κρακοβία. Έτσι γίνεται σ' αυτά τα ταξίδια, τα βλέπεις όλα βιαστικά σαν κυνηγημένος. 

Στον Άγιο Στέφανο (ιδρυτή της Ουγγαρίας που ένωσε τις φυλές των Μαγυάρων και ασπάστηκε τον Χριστιανισμό), στο τρέξιμο επίσης. Ο ναός έχει ύψος 96 μέτρα και μαζί με το κοινοβούλιο είναι τα ψηλότερα κτίρια της πόλης. 

Πόσα μπορείς να κάνεις σ' αυτήν την πόλη! Πολύ θα ήθελα για παράδειγμα να περιηγηθώ σ΄ένα μέρος του ιστορικού της κέντρου πάνω στα κινητά μπαράκια-εστιατόρια, με καλή παρέα, τώρα το καλοκαίρι. Μεγάλα τραπέζια με καθίσματα και πετάλια ποδηλάτου που τα κινούν οι πελάτες (μέχρι 12 στον αριθμό), ενώ περιηγούνται και τσιμπολογούν πίνοντας μια κρύα μπιρίτσα, χυμό κλπ. Δεν προλαβαίναμε ούτε αυτό! Ρώτησα όμως τον πηδαλιούχο - επιχειρηματία πόσο το μαλλί. 80 περίπου ευρώ τα 12 άτομα για μια βόλτα στα βασικά.

Λατρεμένη και πανέμορφη η Βουδαπέστη! Υγεία να έχουμε και πού ξέρεις μπορεί να ξαναπεράσουμε από κει! Έχει πολλές ακόμα ομορφιές και μνημεία που δεν είδαμε! Ένας τρόπος για να γνωρίσεις την πόλη είναι μέσω της υπηρεσίας https://www.freetour.com/budapest. Το αφήνουμε κι εμείς για την επόμενη φορά. 

Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε

τα χέρια θα περάσουμε στους ώμους

παλιά τραγούδια για να θυμηθούμε

ονόματα και βλέμματα και δρόμους