Θαυματουργό το αργκανέλαιο για μποτέ γυναικών και αντρών. Για τα μαλλιά (έπρεπε να φτάσουμε στο Μαρόκο για να βρούμε τη λύση για την καράφλα, μου είπε😂😂) για το δέρμα προσώπου και σώματος. Νιάτα θα βγάλουμε😂😂. Αγοράσαμε ένα μικρό μπουκαλάκι μόνο, το έχουν ακριβό. Κι αυτό γιατί νιώσαμε κάπως υποχρεωμένοι σε μια επίδειξη παραγωγής του. Άσε που παράγεται, μας είπαν, με δύο τρόπους. Τρώνε οι κατσικούλες τους καρπούς του δέντρου, κάνουν τα κακαραντζάκια τους, τα καθαρίζουν, αποξηραμένα φαντάζομαι, κι από κει και πέρα παίρνουν τους πυρήνες, τα κουκούτσια και τα επεξεργάζονται για το πλούσιο έλαιο που δίνουν. Αλλιώς οι αγρότες αποξηραίνουν τους καρπούς στην ύπαιθρο, αφαιρούν το σαρκώδη πολτό για ζωοτροφή, μερικές φορές μηχανικά πλέον και για τους πυρήνες ακολουθείται η διαδικασία πυρηνοσύνθλιψης για παραγωγή ελαίου.
Το άλλο παράδοξο με τον καρπό άργκαν και τα αργκανόδεντρα είναι ότι έχουν εκπαιδεύσει κατσικούλες να κάθονται με τις ώρες πάνω στα δέντρα αυτά σαν ατραξιόν για τους τουρίστες. Πηγαίνοντας προς την Εσσαουίρα, στο νοτιοδυτικό Μαρόκο -εκεί ευδοκιμούν τα δέντρα αυτά - ανά τακτά διαστήματα βλέπεις αργκανόδεντρα με κατσίκες πάνω στα κλαδιά τους - σε κάποιες περιπτώσεις έχουν και πρόσθετα ξύλα ή σανίδες για να στέκονται - σαν τσαμπιά από σταφύλια. Κάτω από τα δέντρα δυο τρεις, επιχειρηματίες ας πούμε, Μαροκινοί, περιμένουν τους τουρίστες που θέλουν να τραβήξουν φωτογραφίες σε οτιδήποτε συνδέεται με μια διαφορετική ιστορία, εμάς εν προκειμένω,😂😂 Με το αζημίωτο οι φωτό, μικροαμοιβές, χαρτζιλίκι δηλαδή τους δίνεις. Πενία τέχνας κατεργάζεται. Σου βάζουν και κάτι όμορφα μικρά κατσικούλια στην αγκαλιά, θεωρώντας πως δεν έχεις ξαναδεί. 😂😂 Για λίγο νιώθεις κάτι σαν Νεοϋορκέζα. Ζεις κι εσύ σαν παραμύθι την αλληλοεξαπάτηση. Είναι τα ταξίδια και γι΄αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου