Translate

01 Δεκεμβρίου 2023

Οι γιακαράντες (ή τζακαράντες) των λεωφόρων του Μπουένος Άιρες. Ποίημα γραμμένο την 1-12-2023

 



Με γιακαράντες να στολίσω τα μαλλιά μου

τα μωβ ανθάκια να περάσω σκουλαρίκια στα αυτιά μου

και μέσα σε λιλά βροχόπτωση και απαλά παχιά λιλομωβί χαλιά

κρατώντας χέρι αγαπημένο, αν είναι η ώρα, ας περάσω στο επέκεινα.

Μα όποιος γιακαράντες και αμόλευτη ζωή τόσο αγαπά,

σουσουρίσματα, θροίσματατα, ξορκίσματα, μαγέματα της φύσης ... γιακαρατζούμ, τζακαρατζούμ

και να, τα ανταποδοτικά δωρίσματα, της ζωής χαρίσματα,

γεμάτη η γη με ομορφιά σε δρόμους και περάσματα ταξιδιωτικά.

Εκεί, που αφήνεις πίσω μικρότητες κι ασχήμιες να αναμένουν υπομονετικά.

Και σου χαρίζονται φύση και πόλεις, δημιουργήματα αριστουργηματικά.

είναι ονειρική η ζωή σε πλεύσεις, δρόμους, κατευθύνσεις, βόρεια, νότια, ανατολικά και δυτικά.



Πολυπόθητη, ακόμα και ενταύθα και επί τα αυτά. Για χάρη της, προσωπικά

ξαπλώνω αναπαυτικά ακόμα και σε κακαράντζες

αν το γαλάζιο του ουρανού είναι να αντικρίζω με ειρήνη και υγεία καθημερινά.










29 Σεπτεμβρίου 2023

Ποίημα γραμμένο στις 29-9-2023. "Τοπίο στον Αϊ-Λιά"


 



Τοπίο στον Αϊ-Λιά!

Του κάρφωσα έναν ήλιο στη γωνιά

να γίνει του van Gogh η ζωγραφιά.

Λένε πως τη ζωγράφισε πίσω από μία σιδεριά.

Να, άλλη μια σύμπτωση!

Ταιριάζει στην περίπτωση.

Εντός ή εκτός οι έγκλειστοι, ανάλογο της εποχής.

Μα σίγουρα, όλοι αναζητούμε τρόπους διαφυγής

απ' το φρενοκομείο.


Λένε πως ο Vincent van Gogh ζωγράφισε την " Έναστρη νύχτα " του έγκλειστος σε ένα φρενοκομείο. Τη φωτογραφία τράβηξα στον Αϊ-Λιά Κοζάνης, ένα λόφο και ξωκκλήσι λίγο έξω από την πόλη, όπου και περπατάμε.

 

Ματίνα Γκούτζιου