Καλημέρες, κακομέρες! Τόσο κοντά!

  "Έλα, Κυριάκο, κάθισε. Πίνε άφοβα όσο καφέ σου κάνει κέφι… πολύ σε παίδεψα… μην πίνεις καφέ… μην ανάψεις άλλο τσιγάρο… κάμε το κέφι σου, Κυριάκο, μη τούτο, μη τ’ άλλο, τι βγήκε… πήγε, και πήγε με τον καημό…"
Αυτά λέει η Έλλη Αλεξίου στην "Πέρδικα της Σκύρος" και καλά τα λέει!

  Γιατί τελικά τι πετυχαίνεις με τα πολλά μη! Να φοβίζεις τον άνθρωπο σου ότι η καλή διάθεση είναι τόσο μικρής διάρκειας όσο και η γλύκα μιας καραμέλας! Να σου λέει: "Καλά, σε βλέπω! Έτσι, να πάει όλη η μέρα!" και να διακρίνεις μια αδιόρατη ανησυχία! Να ζει δηλαδή με την αγωνία, το φόβο, σ' ένα ασταθές περιβάλλον, όπου εύκολα μπορεί να προκύψει μια μικρή σύγκρουση δια ασήμαντον αιτίαν!

  Πόσα τέτοια! Ουουουου, να φαν κι οι κότες! Αιτία οι δουλειές και η καθαριότητα συνήθως, αφού, κατά πως τα λέει και "η ενσωματωμένη κασέτα", κανείς δεν συναισθάνεται, πόσο κόπο κρύβουν κλπ γνωστά του γνωστού εξάψαλμου!

  Για παράδειγμα, έχεις μόλις σαπουνίσει και απολυμάνει το μπάνιο του σπιτιού, τα γάντια δεν έχουν ακόμα στεγνώσει, αλλά η επίσκεψη σ' αυτό των αγαπημένων σου το επαναφέρουν σχεδόν στην προ καθαριότητας κατάσταση! Να μην βρίσεις λιγάκι, έστω μόνη, ξαναφορώντας τα γάντια; Να μην μουρμουρίσεις μια κουβέντα για εκτόνωση; Και σε ποιον να την απευθύνεις την κουβέντα; Στο παιδί σου; Ε, αυτό έρχεται κάπως πιο φυσικό να το υπηρετείς, εξάλλου αραδίτσα παπαδίτσα! Άρα ποιος μένει;

  Άλλο παράδειγμα: έχεις σκουπίσει ή έστω έχει σκουπίσει και λίγες ώρες μετά βλέπεις ψίχουλα στο πάτωμα της κουζίνας! Ε, δεν θα πεις ότι έχει συνέχεια το νου του στο φαΐ! Άσε που είναι και επικίνδυνο! Δεν θα επιστήσεις την προσοχή στους άλλους ότι τη δουλειά μας την κάνουμε πάνω στον πάγκο κι όχι στον αέρα, δεν θα τους βγάλεις τη μπουκιά ξινή, δεν θα χαλαστείς....και να η κακομέρα!

  Τα παραδείγματα άπειρα και όλα ασήμαντα με σοβαρό και λογικό αντίλογο! Ότι δεν αξίζει να σκας για τέτοια, ότι η ζωή είναι μικρή κι η αγάπη ευπαθής και εύθραυστη και τραυματίζεται! Ότι "δεν πειράζει, βρε Ματινάκι, μην σκας μ' αυτά!"

  Μωρέ, τι ωραία που τα λέω και τα  αναλύω! Και πόσο καθαρά βλέπω το  σωστό και ουσιώδες! Στην πράξη πώς γίνεται;