Translate

29 Μαΐου 2014

Ο Παρθενώνας του Κώστα Γαβρά

Το φιλμάκι προβαλλόταν στην αίθουσα του Παρθενώνα με στόχο την ενημέρωση. Μετά από πιέσεις εκκλησιαστικών κύκλων που, αμφισβητώντας την ιστορική τεκμηρίωση, θεώρησαν ότι το στιγμιότυπο με τους βανδαλισμούς των ρασοφόρων θίγει τους χριστιανούς, ο υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς και ο πρόεδρος του Μουσείου Δημήτρης Παντερμαλής έλαβαν από κοινού την απόφαση να «ψαλιδιστεί» το επίμαχο στιγμιότυπο (το 2009). Φυσικά υπήρξε διεθνής κατακραυγή εναντίον της λογοκρισίας όταν εγχώρια και ξένα ΜΜΕ μετέδωσαν την είδηση. Μάλιστα το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι έκανε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά του Μουσείου της Ακρόπολης, επικαλούμενο το συνταγματικό δικαίωμα των επισκεπτών του Μουσείου στην ανεμπόδιστη πρόσβαση στο βίντεο του Κώστα Γαβρά.


Ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης κ. Κώστας Γαβράς με επιστολή που απέστειλε στα ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης διαμαρτύρεται για την περικοπή σκηνής από ενημερωτικό φιλμ που προβάλλεται στον προθάλαμο της γυάλινης αίθουσας με τα γλυπτά του Παρθενώνα, στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης.

Στην επιστολή του ο σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς επισημαίνει: «Σκοπός μου ήταν να δείξω – βασιζόμενος σε αναμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα – ότι η σταδιακή "συρρίκνωση" του Παρθενώνα δεν πρέπει να αποδοθεί σε τυχόν φθορές μέσα στο χρόνο ή σε ενδεχόμενες αδυναμίες της κατασκευής του αλλά αντίθετα οφείλεται
στον φανατισμό των ανθρώπων καθώς και στην βαρβαρότητα των διαδοχικών εισβολέων, χωρίς να ξεχνά κανείς τις ασύστολες λεηλασίες του λόρδου Eλγιν, πρέσβη της Μεγάλης Βρετανίας. Στη σκηνή που κόπηκε βλέπουμε μερικούς βανδάλους ” παλαιοχριστιανούς ” να καταστρέφουν τα γλυπτά που κοσμούσαν το αέτωμα του ναού θεωρώντας τα είδωλα και αναπαραστάσεις ακολασίας. Φαίνεται ότι ο ελληνικός κλήρος ζήτησε στη Διοίκηση του Μουσείου της Ακρόπολης όπου προβάλλεται η ταινία να κόψει αυτή τη σκηνή. Η ιστορία επαναλαμβάνεται : οι θρησκόληπτοι που άλλοτε ακρωτηρίαζαν τα αγάλματα, σήμερα επεμβαίνουν και κόβουν τις εικόνες. Το πεδίο των λογοκριτών εμπλουτίσθηκε με ανώτερους δημοσίους λειτουργούς των οποίων το καθήκον είναι η προστασία της Δημοκρατίας. Οι νόμοι που προστατεύουν τα Πνευματικά Δικαιώματα των Δημιουργών (Droits d’Auteur) απαγορεύουν ρητά οποιαδήποτε αλλαγή σε μία κινηματογραφική ταινία χωρίς τη συγκατάθεση του σκηνοθέτη».
Στον επίλογο της επιστολής ο σκηνοθέτης σημειώνει:”Θέλω να κάνω σαφές το εξής:ο κύριος σκοπός της ταινίας μου είναι να αποδειχθεί ότι ο λόρδος Eλγιν κατέστρεψε μέρος του ναού και έκλεψε τα αγάλματά του για κερδοσκοπικούς λόγους : ο αγοραστής – δηλαδή ο κλεπταποδόχος – ήταν το αγγλικό κράτος.Τα αγάλματα αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο του Παρθενώνα».[ΤΟ ΒΗΜΑ, 27/07/2009]Posted by diktyon on July 28, 2009 in Γαβράς Κώστας, Λογοκρισία, Μουσείο Ακρόπολης, Σαμαράς Αντώνης, Υπουργείο Πολιτισμού

Aπόσπασμα από το ποίημα του λόρδου Βύρωνα "Η Κατάρα της Αθηνάς" που αναφέρεται στη λεηλάτηση και καταστροφή του Παρθενώνα

.............................................................................

Κι όπως έστρεψε η ψυχή μου το ναό για να θαυμάσει

της θεάς, που οι ανθρώποι τώρα έχουν ατιμάσει,

οι παλιοί καιροί γυρίσαν, το παρόν πια είχε σβήσει

και ο Δόξα στην Ελλάδα γύριζε να κατοικήσει!

Επερνούσανε οι ώρες. Της Αρτέμιδας τα' αστέρι

είχε φτάσει πια στου θόλου τα ψηλότερα τα μέρη

κι εγώ γύριζα μονάχος δίχως να 'μαι κουρασμένος,

σε θεού ναό που ήταν εντελώς λησμονημένος.

Αλλά πιο πολύ σ' εκείνον τον δικό σου, ω Παλλάδα,

ετριγύριζα, 'κει όπου της Εκάτης η λαμπράδα

στις ψυχρές κολόνες πέφτει απαλά μα και θλιμμένη

κι ήχος την καρδιά παγώνει σαν από νεκρό να βγαίνει.

Ονειροπολώντας είχα για πολύ 'κει απομείνει,

θεωρώντας τι απ' τη δόξα την παλιά είχε απομείνει,

όταν, ξάφνου, εκεί μπροστά μου, μια γιγάντια θεότης,

η Παλλάδα, με σιμώνει πάνω εκεί, μες στο ναό της!

Η Αθηνά ήταν η ίδια, αλλά πόσο αλλαγμένη

από τότε που στα τείχη των Δαρδάνων οπλισμένη

έτρεχε μ' ορμή. Μα τώρα η μορφή της διαφέρει

από κείνη που 'χε πλάσει του Φειδία τα' άξιο χέρι.

Του προσώπου της εκείνον δεν τον δείχνει πια τον τρόμο

κι η γοργόνα της ασπίδας είχε πάρει άλλο δρόμο.

Νά το κράνος της, κομμάτια. Τσακισμένο το κοντάρι,

κι ούτε τους νεκρούς δεν σκιάζει. Της ελιάς το νιο βλαστάρι

π' ολοένα το κρατούσε, νά το, είναι μαραμένο

και ξερό καθώς το σφίγγει με το χέρι παγωμένο.

Αν κι από τους αθανάτους τα λαμπρότερα είχε νιάτα,

δακρυσμένη είναι τώρα η θεά η γαλανομάτα.

Και η γλαύκα της στο κράνος το σπασμένο καθισμένη

την κυρά μοιρολογάει με λαλιά απελπισμένη.

«Ω θνητέ, – έτσι μου είπε – της ντροπής σου αυτό το χρώμα

Βρετανός μου λέει να 'σαι, όνομα ανδρείου ακόμα

μέχρι χτες λαού, ελευθέρου, με ωραία πεπρωμένα,

τώρα περιφρονημένου, και ιδίως από μένα.

Η Παλλάδα πρώτος θα 'ναι της πατρίδας σου εχθρός·

την αιτία θες να μάθεις; Κοίτα γύρω σου κι εμπρός.

Έχω δει πολλούς πολέμους κι ερημώσεις να πληθαίνουν

κι άλλες τόσες τυραννίες να ανεβοκατεβαίνουν.

Απ' του Τούρκου τη μανία γλίτωσα και του Βανδάλου,

μα η χώρα σου έναν κλέφτη μου 'χει στείλει πιο μεγάλο.

Κοίτα, άδειος ο ναός μου, κατοικία ρημαγμένη,

και στοχάσου τι μιζέρια είναι γύρω απλωμένη.

Τούτα ο Κέκροπας, κι εκείνα τα 'χε ο Περικλής στολίσει,

κι ο Αδριανός τις Μούσες για να τις παρηγορήσει,

και ευγνωμονώ και όσους το ναό μου έχουν χτίσει,

μα ο Αλάριχος κι ο Έλγιν μ' έχουν άγρια συλήσει.

Και σαν να 'πρεπε ο κόσμος το κατόρθωμα να μάθει,

ο Ελγίνος στο ναό μου πάει και τα' όνομά του γράφει,

σα να νοιάστηκε η Παλλάδα να δοξάσει τ' όνομά του,

κάτω η υπογραφή του, πάνω το κατόρθωμά του.

Κι ο απόγονος των Πίκτων είναι φημισμένος όσο

ειν' ο αρχηγός των Γότθων, πιθανόν και άλλο τόσο.

Αλλ' ο Αλάριχος τα πάντα είχε αγρίως καταστρέψει

με το δίκιο του πολέμου, μα ο 'Ελγιν για να κλέψει

όσα οι βάρβαροι αφήσαν, που 'τανε απ' ό,τι εκείνος

είναι βάρβαρος πιο λίγο, γιατί το 'κανε ο Ελγίνος;
...........................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου