Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κοινωνικά θέματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κοινωνικά θέματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

06 Σεπτεμβρίου 2022

Η Εθνική όπερα και Μπαλέτο της Λετονίας (The Latvian National Opera and Ballet). Ταξίδι στη Λετονία το καλοκαίρι του 2019

Η όπερα της Λετονίας παρουσιάζει πλήθος παραστάσεων όπερας και μπαλέτου κάθε χρόνο. Εμείς εξωτερικά μόνο την είδαμε και φωτογραφίσαμε το κτίριο, θαυμάσαμε και τον περιβάλλοντα χώρο, άπλα μεγάλη με κήπους ζηλευτούς, κανάλια, γλυπτά, μια ομορφιά!

Παρακολουθώντας προχθές τον Παναγιώτη Δημόπουλο στη Σοπενιάδα του, σκέφτηκα ότι ένας τέτοιος χώρος θα του άξιζε να δημιουργεί και σε αρκετούς από μας να τον χαιρόμαστε. Όνειρα είναι αυτά, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει περίπτωση εις τους αιώνας των αιώνων. Εξάλλου η κουλτούρα τους είναι τελείως διαφορετική. Εδώ εθνική μας μουσική έγιναν τα σκυλάδικα. Τριάντα περίπου άτομα στον Π.Δ. στις 4 Σεπτεμβρίου 2022, εκατοντάδες στον ΛεΠα, Κουρκούλη στα κακόηχα πανηγύρια των πολιτιστικών συλλόγων. Πρόκειται για κακοποιητές της λαϊκής και δημοτικής μας μουσικής.




24 Ιουλίου 2022

Στα υψώματα του Dades, νοτιοανατολικό Μαρόκο (ταξίδι στο Μαρόκο, Μάρτιος 2022)




Οάσεις, ποταμοί, ποταμάκια και κατακόκκινα βουνά, λαξεμένα από τους αέρηδες της ερήμου, με δακτυλοειδείς σχηματισμούς να δείχνουν τον Αλλάχ, το δικό τους θεό, που κουνώντας με τη σειρά του αυστηρά το δικό του δάχτυλο τους καταδυναστεύει, ιδιαίτερα τις γυναίκες, μισογύνης θεός κι αυτός. Διπλώνονται πολλές φορές τη μέρα για να τον προσκυνήσουν με βαθιά την πίστη ότι ορίζει τις ζωές τους και η σκέπη του είναι η μόνη που υπάρχει για να καταφεύγουν.  Αρσενικού γένους, θεός και άντρες, φαίνεται να τα βρήκαν και τους γέμισε προνόμια. Μπορείτε να παντρεύεστε επίσημα μέχρι τέσσερις γυναίκες τους είπε, δεν είναι λίγες,  θα κάνετε πολλά παιδιά, τα αρσενικά έχουν μεγαλύτερη αξία, μπορούν να γίνουν στρατός κι οι στρατοί βοηθάνε τους θεούς να αυξάνουν την επικράτεια τους. Πρέπει, βέβαια να μπορείτε να τις ζήσετε, τα βασικά, αλλά αυτό είναι δικό σας πρόβλημα, ανθρώπινο, δεν μπορώ θεός εγώ να ασχολούμαι με την καθημερινότητα σας. Έχει και η πολυγαμία τα αρνητικά της. Και τα συμφώνησαν.

Παρά τα συμφωνηθέντα και ισχύοντα ακόμα, πλέον δεν παντρεύονται συχνά τέσσερις γυναίκες, παραμένουν στη μία, οι φτωχοί γιατί δεν μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά και μερικοί πλούσιοι, άντρες και γυναίκες γιατί στην κοινωνική συμπεριφορά δυτικοποιήθηκαν. Ακόμα και ο βασιλιάς τους παντρεύτηκε επίσημα δύο, χώρισε και με τις δύο και προς το παρόν δεν αποφασίζει να ξαναπαντρευτεί. Τον ξετίναξαν, αλλά ακόμα περισσεύουν πολλά πλούτη. Σε κάθε μεγάλη πόλη διαθέτει τουλάχιστον τρία τέσσερα παλάτια.

Στα υψώματα του Νταντές, σ' ένα ξέφωτο που σου έκοβε την ανάσα με την ομορφιά του τοπίου, ώρα απογευματοβραδινή, της δύσης του ήλιου, τότε που το κόκκινο των βουνών σε τυφλώνει σχεδόν με την ένταση του, συναντήσαμε ένα μικρό αντράκι, ένα παιδάκι, τόσο γλυκό που αποκλείεται ακόμα να προβληματίζεται για τα παραπάνω, βλέπει όμως, ακούει, μαθαίνει, μιμείται.. Είχε αραδιάσει κάτι ανώμαλες μικρές πέτρες πάνω σε μια μεγαλύτερη και μάλλον έπαιζε τον έμπορα, χωρίς να διαλαλεί την πραμάτεια του. Ήταν και ο μόνος πωλητής στο σημείο. Η γλύκα του και το ντροπαλό του βλέμμα κατέκτησαν την καρδιά μας. Του δώσαμε χωρίς να πάρουμε κάτι, μόνο κάποιες φωτογραφίες για να θυμόμαστε το γλυκό αυτό βερβερινάκι, που μόλις φύγαμε έτρεξε με φτερά στα πόδια για το πλινθόκτιστο σπιτάκι του, κάπου στο βουνό, να παραδώσει τα αναπάντεχα δωρίσματα. Γλυκό γατόνι!

19 Ιουνίου 2022

Παγκόμιες μέρες, άλλη μία μεγάλη απάτη

 

Σε ησυχία δεν αφήνουν τον κόσμο. Παγκόσμια μέρα του πατέρα σήμερα,19 Ιουνίου, προχθές της μητέρας, κάθε μέρα κάποια, άνευ ουσίας, αλλά καταναλωτικής ή πληκτρογραφικής ή προπαγανδιστικής ή παραπλανητικής σημασίας. Συνήθως μας αγαπούν τα παιδιά μας κι ας μην μας το λένε. Μην τα δημιουργούμε υποχρεώσεις για ευχαριστίες και οφειλές, δε φταίνε. Όπως δε φταίμε πρωτίστως κι εμείς που αδηφάγοι, ούτως ή άλλως οργανισμοί, δημιουργούν παγκόσμιες φιέστες σε καθημερινή βάση για να σπαταλούν χρήμα, χρήμα, χρήμα, μόνο προς όφελος της άπατης κοιλιάς τους. Μήπως περιμένουμε να σωθεί ο κόσμος, ενώ συμμετέχουμε και αποδεχόμαστε όλα αυτά; "Βλακείες", λέει το παιδί μου (ποιον έμοιασε αυτό το παιδί;) και συμφωνώ απολύτως.







17 Ιουνίου 2022

Οι ζητιάνοι της Πράγας ( Πράγα, Ιούνιος 2022)



Γονυπετείς ικέτες, βουβοί εντελώς, θερμοπαρακαλούν μόνο με τη στάση του σώματός τους για λίγα κέρματα. Δέχονται τσέχικες κορώνες, ευρώ, ντόλαρς .... Απρόσωποι, με το κεφάλι κρυμμένο σε τουριστικά πλακόστρωτα, καπελωμένοι με τζόκεϊ, κουκούλες και κυρίως από τη ζωή. Νέοι, θέλει σωματική ευρωστία η στάση αυτή που κρατάει ώρες. Όταν σηκώνονται, ω πόσο διαφορετικοί! Καμιά έκφραση του προσώπου τους δε θυμίζει ένα καημένο, έναν απόκληρο, έναν ανήμπορο. Μιλάνε ζωηρά με κάποιον συνάδελφο τους  ίσως που στέκεται σε άλλη περασιά. Για τις εισπράξεις; Κάποτε ζωο-οπαδοί της Σπάρτα ούρησαν κάποιον απ' αυτούς. Ποιον να λυπηθείς; Τα κυκλώματα της επαιτείας ή του ποδοσφαίρου; Ή όλους μας που δεν μπορέσαμε τίποτα να αλλάξουμε και βιαστικοί προχωράμε; Προχωράμε.

31 Ιουλίου 2019

Η κόγχη της Αφροδίτης, το αρχαίο θέατρο και οι κατακόμβες της Μήλου



Κατάκοποι από το μέχρι τότε περπάτημα, καταϊδρωμένοι, διψασμένοι είπαμε να πάμε και στις κατακόμβες της Μήλου, ώρα απαγορευτική για περπάτημα σε ανηφοριές και κατηφοριές. Στην πινακίδα, πριν τις κατακόμβες, που έγραφε προς αρχαίο θέατρο, απάλλαξα τον σύζυγο που δεν είναι αχόρταγος κι ως σούρδα και μπιστιρένια συνέχισα παρά την κούραση, με τον ήλιο ντάλα να ζεματάει και με τον φόβο γένους θηλυκού. Πέρασα από την κόγχη, όπου ο αγρότης Γιώργος Κεντρωτάς (έλεγε στην πινακίδα) βρήκε την Αφροδίτη της Μήλου, που έγινε Αφροδίτη του Λούβρου επί τουρκοκρατίας, μπάτε σκύλοι αλέστε, τότε που οι άνθρωποι αδαείς δε γνώριζαν την αξία των ευρημάτων, δεν υπήρχε και ελεύθερο κράτος, αλλά και τώρα που υπάρχει, στο έλεος οι αρχαιότητες στη χώρα μας.

Παρεμπιπτόντως ο νεαρός αγρότης δεν ήταν και τόσο αδαής ή αφελής, όπως διαβάζω. Μόλις κατάλαβε ότι βρήκε κάτι σημαντικό, άρχισε να το καλύπτει με χώμα προκειμένου να το πουλήσει αργότερα και να μην το αντιληφθούν οι Γάλλοι αξιωματικοί που έκαναν ανασκαφές για αρχαία σε γειτονικούς χώρους. Ο Ολιβιέ Βουτιέ (επικεφαλής των Γάλλων που είχε σπουδάσει λίγη αρχαιολογία) αναφέρει πως έδωσε στον αγρότη το ποσό των 1000 γροσιών για να του πουλήσει το άγαλμα. Ποσό ιδιαίτερα υψηλό, αν αναλογιστούμε ότι με 1000 γρόσια αμείβονταν ετησίως οι δημογέροντες και οι κοινοτικοί άρχοντες επί τουρκοκρατίας. Η ιστορία έχει συνέχεια και πλοκή, αλλά δεν είναι του παρόντος.

 Στη διαδρομή για το αρχαίο (ρωμαϊκό) θέατρο ψιλοχάθηκα και κατεθύνθηκα προς κάποιο εκκλησάκι αντί για το θέατρο κι εκεί ο φόβος μεγάλωσε. Γύρισα πίσω τρέχοντας με τα μάτια μου δεκατέσσερα να κοιτούν προς όλες τις κατευθύνσεις. Αυτά πριν τη δολοφονία της Σάρον Ίτον (έχουν προηγηθεί αμέτρητες). Το θέατρο το είδα τελικά από ψηλά, δεν ήταν και τόσο μακριά, το έβγαλα μερικές φωτογραφίες κι έφυγα. Φόβος που χαλάει τις στιγμές μας, τις εκδρομές μας, τις εξόδους μας ....Δεν είναι ωραία, σ΄ένα τόσο όμορφο μέρος να φοβάσαι και τη σκιά σου κι ας σκάει ο τζίτζικας μέρα μεσημέρι. Στις κατακόμβες άξιζε η δροσιά των δέντρων κατά την αναμονή, να βγει το προηγούμενο γκρουπ, η δροσιά του υπόσκαφτου χώρου και το ελευθέρας εισόδου που εξασφαλίσαμε από την Εφορεία Αρχαιοτήτων της περιοχής μας. Λαξευτοί, λακκοειδείς και συλημένοι τάφοι ανασύρουν στη μνήμη σκοτεινές εποχές θρησκευτικών αντιπαλοτήτων.




18 Ιουλίου 2019

Άραξε (εμπνευσμένο από τη Φολέγανδρο και το όνομα του μαγαζιού στη χώρα)

Άραξε, όταν μπορείς
Σου χρειάζεται
Αν τα καταφέρεις

Κρέμασε και μερικές σκελίδες σκόρδα.
Σ' ένα κόσμο που διαρκώς επιταχύνει
Τα "φρένα" δε λειτουργούν


Ματίνα Γκούτζιου

Η φωτογραφία από τη Φολέγανδρο, όπου παρεμπιπτόντως συναντήσαμε κάποια νέα ζευγάρια, Έλληνες και ξένους, που εγκατέλειψαν τις πόλεις και άραξαν στο νησί.


08 Ιουνίου 2018

Peykjavik Ισλανδίας, κάπου κοντά στο Δημαρχείο της πόλης



- "Σκεπτόμενε Ισλανδέ (εσύ που ατενίζεις το Δημαρχιακό Μέγαρο του Reykjavik και τη λίμνη μπροστά απ'αυτό), πες μου, πώς γίνεται εσείς που "τρώγατε βελανίδια, όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες" να ζείτε σ' έναν κόσμο πιο ανθρώπινο κοινωνικά και πολιτισμένο απ' το δικό μας;"
-"Σαν να μη γνωρίζεις" μου είπε "άφταστοι στη διαφθορά, πρώτοι στην παράβαση των νόμων, πρώτοι στην ατιμωρησία, στο ρουσφέτι, με αδηφάγες τράπεζες, με απάνθρωπες και βρώμικες πόλεις, χωρίς σεβασμό για το περιβάλλον, τα μνημεία σας, το συνάνθρωπο ... "
- "Φτάνει" του είπα "έχουμε ήλιο, θάλασσα, όμορφα βουνά, νησιά, ωραίο κλίμα ..."
Μου πρόσφερε βελανίδια κι έφυγα.
Χαχαχα..., όχι δεν είναι άγγελοι -δεν υπάρχουν άγγελοι, σου λέω- όμως, αν εξαιρέσεις το κρύο, τους πάγους, τις μεγάλες νύχτες ...αυτό που τους όρισε το γεωγραφικό μήκος και πλάτος της χώρας τους, τα πηγαίνουν καλύτερα από μας, αντιμετώπισαν καλύτερα και την οικονομική κρίση, προτίμησε η κυβέρνηση να σώσει τους πολίτες.

06 Ιουνίου 2018

Διαμαρτυρία για το κουτσούρεμα των δέντρων της γειτονιάς μου κατακαλόκαιρα

Κε Δήμαρχε, 
απουσίασα από την Κοζάνη για κάποιες μέρες και επιστρέφοντας στο σπίτι μου, η πρώτη θλιβερή εικόνα και διαπίστωση ήταν ότι στη θέση των όμορφων, φουντωμένων, καταπράσινων και σκιερών δέντρων που βρίσκονταν ακριβώς απέναντι από το μπαλκόνι μου υπάρχουν δυο κορμοί δέντρων. Άδειασε κι ασχήμυνε η γειτονιά! Πάει η κλαίουσα ιτιά, που ακόμα κι ο εργολάβος της αντιπαροχής τη σεβάστηκε, γιατί το δέντρο έχει την ιστορία του. Πάει και η κατάφορτη μουριά που χόρταινε τα πετεινά του ουρανού και τους περαστικούς που γεύονταν τους νόστιμους καρπούς της. Λέρωναν τα μούρα τα μπαλκόνια μας, αλλά σιγά το πράγμα. Τα δέντρα άρρωστα δεν ήταν (το μοναδικό άρρωστο δέντρο στο δρόμο, μια φλαμουριά, δεν κλαδεύτηκε), ηλεκτροφόρα καλώδια δεν εμπόδιζαν (κλαδεύονταν με κάποια συμπόνοια γι' αυτό), γιατί άραγε κουτσουρεύτηκαν σ' αυτό το βαθμό; Το συνεργείο του δήμου που τα έκοψε, ισχυρίστηκε (μας είπαν οι περίοικοι) ότι υπήρχε αίτημα για κόψιμο (ποιανού συμπολίτη μας;) και απόφαση του δημοτικού συμβουλίου γι' αυτό, μάλιστα ότι χωρίς απόφαση του συμβουλίου, δεν πειράζουν ούτε φύλλο. Στον ίδιο δρόμο υπάρχουν άλλα δέντρα που έχουν κλαδευτεί, τα συγκεκριμένα, γιατί έχουν κουτσουρευτεί; Κε Δήμαρχε, θα μπορούσατε να δημοσιοποιήσετε αυτή την απόφαση για να δούμε ποιο το σκεπτικό και ποιοι την ψήφισαν, γιατί μας αφορά. 



25 Φεβρουαρίου 2018

" Πώς είναι να είσαι συνταξιούχος; "

" Πώς είναι να είσαι συνταξιούχος; " 
Η μόνιμη ερώτηση, όποιον γνωστό κι αν συναντήσω.

Δε μιλώ τόσο καιρό για να μη με ματιάξετε (χαχαχα...). Είστε σίγουροι, όσοι ρωτάτε και δουλεύετε, ότι θέλετε να μάθετε;



Με μια λέξη, είναι τέλεια! Ή, πιο ταπεινά, εμάς (με τον σύζυγο βγήκαμε παρεΐτσα) μας αρέσει και το απολαμβάνουμε (υγεία να έχουμε).

Τόνοι άγχους, πίεσης, έγνοιας, πνευματικής και σωματικής κόπωσης, εκνευρισμών, συγχύσεων, κακής διάθεσης ... ξέρετε, δε χρειάζεται να γίνω πιο αναλυτική, έχουν κάνει φτερά, τα στείλαμε στον αγύριστο, μπίτ'σαν.

Ηρεμία και ποιοτικός χρόνος, δώρα πολύτιμα στον εαυτό μας, μετά από πολλά χρόνια τρεξίματος και παράνοιας, αυτής του σύγχρονου τρόπου ζωής. Θυμάμαι ότι τον χρόνο τον έσπρωχνα, να 'ρθει το Σαββατοκύριακο, η αργία, το καλοκαίρι, τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, οι διακοπές! Τώρα κάθε μέρα είναι γιορτή κι η σχέση μου με τον χρόνο έχει αποκατασταθεί. Δεν θέλω να περνάει, αλλά να ζω, όσο καλύτερα μπορώ, την όμορφη καθημερινότητα. 

Ξυπνητήρι, γιοκ. Χτυπούσε το άτιμο κάθε πρωί στις 6.30 ή νωρίτερα. Δεν το συνήθισα ποτέ, ηχούσε πάντα βάρβαρα και άπονα. Ότι θα ξυπνούσα μάλιστα και στις 9.00 ή στις 9.30 το πρωί και ότι θα διορθωνόταν ακόμα κι αυτό που λέμε βιολογικό ρολόι, δεν το περίμενα. 

Πρωινό, καφεδάκι, καθημερινές δουλίτσες (αυτές δε λείπουν), περπάτημα, μεσημεριανή σιέστα, ταινίες, βιβλία, χαζοφέισμπουκ, πολύ λιγότερος υπολογιστής, μικρές ημερήσιες, λίγες (μέχρι στιγμής) μεγαλύτερες εκδρομούλες ... αυτά περίπου, τίποτα παράξενο ή μεγάλο, αλλά κυρίως αυτή η αίσθηση της αυτοδιάθεσης, της ελευθερίας κινήσεων, της γαλήνιας (όχι ακύμαντης) και όμορφης ζωής. Υποχρεώσεις εξακολουθούν να υπάρχουν, στην κοινωνία ζούμε κι εμείς, αν και μακριά απ' ό,τι θεωρούμε τοξικό για μας, με τις επιλογές μας, γεμάτοι ευγνωμοσύνη για τη ζωή, που μέχρι στιγμής μας χαρίζει το πολυτιμότερο όλων, την υγεία  και αμήν για όλους, ασχέτως εργασιακού ή συντάξιμου βίου.

Όνειρα και σχέδια κάνουν και οι συνταξιούχοι (υπάρχουν, ακόμα,  και νέοι συνταξιούχοι, οπότε πόσο μάλλον). Τα πλάνα και τα σχέδια πολλά και μακάρι για μας και για όλο τον κόσμο να πραγματοποιούνται, έστω και με τα πολύ λίγα χρήματα που μας δίνουν (κακό χρόνο να 'χουν). Το πείραμα λέει ότι ο άνθρωπος ζει και με λιγότερα (όταν αναγκαστεί), αν προηγουμένως φρόντισε να τακτοποιήσει τη ζωή του με κάποια σύνεση. Από κει και πέρα είναι θέμα ζυγιάσματος. Τι βαραίνει στην πλάστιγγα για τον καθένα και βέβαια κριτηρίων συνταξιοδότησης, όπου ο κλοιός ολοένα στενεύει, από τη δουλειά και στον Αη-Γιώρ' (νεκροταφείο) δηλαδή.

Αυτά περίπου και εν τάχει. 

01 Αυγούστου 2016

Σας ευχαριστώ πολύ όλους!



Για τα πάθια μου καλοκαιριάτικα τι να πω; Συνοπτικά περιγράφοντας τα: δύσκολα! Αλλά τα πολύ δύσκολα, κάποια εφιαλτικά για την κράση μου, τα άφησα πίσω και ο βαθμός δυσκολίας βαίνει μειούμενος. Συγγενείς, φίλοι, γνωστοί την καλή κουβέντα και τις ευχές για περαστικά μου τις δώσατε και με το παραπάνω! Σας ευχαριστώ πολύ και να ξέρετε ότι ο καλός ο λόγος στις δύσκολες στιγμές πιάνει πραγματικά τόπο κι είναι συγκινητικός!

Όταν με έβγαλαν από το χειρουργείο και όντας μισοναρκωμένη ακόμα, αυτό που έλεγα, όπως μου λένε, είναι "πονάω", αλλά κυρίως "σας ευχαριστώ πολύ όλους" Με κοροϊδεύουν βέβαια, γιατί κατά πως φαίνεται η γλώσσα δεν γυρνούσε ακόμα καλά και ευχαριστούσα όλους και προς πάσα κατεύθυνση κουνώντας περίεργα τα χείλη μου, όπως και με αναπαριστάνουν γελώντας πλέον! Εμένα όμως με εντυπωσιάζει και με χαροποιεί το γεγονός ότι η ευγένεια και η ευγνωμοσύνη προς τους σωτήρες και συμπαραστάτες μου λειτουργούσε ακόμα και στο μισοΰπνι  ή μισοξύπνι της νάρκωσης!

30 Ιουνίου 2016

Αχ, αυτό το ξενύχτι!


"Πολλές ταινίες τρόμου βλέπεις"
ή "Φαντασία που την έχεις!", λέει καθησυχαστικά.
Το λέω κι εγώ : είναι της νύχτας τα καμώματα,
μα δεν γελώ,
γιατί είναι η κόρη μου ό,τι πλιότερο αγαπώ
κι αν την χάσω, θα χαθώ. Και κυριολεκτώ
Ανησυχώ, ανησυχώ, ανησυχώ
κι ό,τι πιο άσχημο περνάει το βράδυ απ' το μυαλό
μέχρι το νυχτοπούλι, ξημερώματα, να γυρίσει στο σταθμό.

29 Ιουνίου 2016

Αχ, αυτό το ξενύχτι! (1)


Αχ, αυτό το ξενύχτι! Ανθυγιεινό, εξουθενωτικό και γεμάτο ανησυχίες και αγωνία για τον γονέα βέβαια και όχι για το παιδί που διασκεδάζει ως είθισται στην εποχή του. Και η εποχή απαιτεί η διασκέδαση των νέων να ξεκινά γύρω στα μεσάνυχτα και να τελειώνει τις πρωινές ώρες της επόμενης μέρας! Νομίζω ότι και στο ωράριο διασκέδασης των νέων στη χώρα μας, πρέπει να έχουμε μια ακόμα αρνητική πρωτιά, όπως αυτές στη διαφθορά, στην ατιμωρησία των οικονομικά ισχυρών, στην ανεργία, στα θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα, στα ζητήματα εκπαίδευσης και παιδείας, στο κάπνισμα....δηλαδή όλα τα κακά της μοίρας μας ή πιο σωστά της νοοτροπίας και της στάσης μας στη ζωή.

Ξενυχτάς και διάφορες μαύρες σκέψεις περνάν απ' το μυαλό σου, ειδικά αν έχεις κορίτσι. Γιατί τη νύχτα, όταν το σκοτάδι καλύπτει πρόσωπα και συμπεριφορές, η ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα παύει να ισχύει, η γυναίκα ξαναγίνεται το ασθενές φύλο, το υποψήφιο και εν δυνάμει θύμα, αυτό που μπορεί να δεχτεί επιθετική συμπεριφορά από το αρσενικό. Δεν άκουσα ποτέ να γίνεται λόγος για επιθέσεις γυναικών σε άντρες ή για βιασμούς αντρών από γυναίκες. Αντίθετα αρκετά συχνά γίνεται λόγος για επιθέσεις, βιασμούς και δολοφονίες γυναικών που βρέθηκαν μόνες τους αργά τη νύχτα. Κάτι τέτοια σκέφτεται ο γονιός, όταν το παιδάκι του διασκεδάζει κι άντε μετά να του κολλήσει ύπνος!

26 Ιουνίου 2016

Ξυπνώντας με κακή διάθεση χωρίς συγκεκριμένο λόγο


Αν τα κριτήρια για την ευτυχία εξακολουθούσαν να είναι Ηροδότεια, αν η Σολώνεια σοφία φώτιζε το νου, τότε η αίσθηση της ικανοποίησης, ακόμα και της χαράς για τη ζωή θα έπρεπε να ομορφαίνει την καθημερινότητα όσων κατάφεραν ή ευεργετήθηκαν από την τύχη να έχουν προνόμια όπως η υγεία, η οικογενειακή συνεννόηση και αγάπη, η κοινωνική αποδοχή και αναγνώριση και η δυνατότητα επιβίωσης. 

Αν κάτι λείπει από τα κριτήρια της ευτυχίας τα οποία κατέταξαν τον Τέλλο τον Αθηναίο ή τους Κλέοβη και Βίτωνα στους μακάριους της ζωής και εμποδίζουν κι εμάς πολύ συχνά να απολαύσουμε τα αγαθά μας είναι η ευημερούσα πολιτεία και ο μακάριος θάνατος για τον οποίο όμως κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πριν επέλθει. Ή και το ανικανοποίητο και ανήσυχο της ανθρώπινης φύσης που δεν εκτιμά το υπαρκτό, αλλά αποζητά ολοένα και περισσότερα, στα χρόνια μας κυρίως υλικά αγαθά, και τελικά χάνει τη χαρά της απόλαυσης των ήδη υπαρχόντων και κατακτηθέντων με κόπο και κόστος. Αναφέρομαι σ' αυτούς που ανήκουν στη μεσαία τάξη ή ακόμα και στους φτωχούς, αλλά όχι εντελώς άπορους, γιατί τους πολύ πλούσιους δεν τους λογαριάζω. Αυτοί ζουν διαφορετικά από τους πολλούς, πέρα και από τη φαντασία μας και η πολιτεία δυστυχεί για την δικιά τους και μόνον υλική ευημερία και απληστία.

25 Ιουνίου 2016

Η ωραιότητα της παρθενίας τους (5)


"Λέγουσιν ὅτι οἱ θεοὶ δὲν δωροῦσι τέλειο τὸ εὐεργέτημα τῶν ἀγαθῶν φρενῶν εἰς τὴν κόρην, προτοῦ νὰ καταστῇ αὕτη γυνή. Περὶ σπουδαίων πραγμάτων δύναται ν᾽ ἀκούσῃ τις ὅταν εἶναι ἤδη σύνευνος καὶ μέλλει ὅσον οὔπω νὰ καταστῇ μήτηρ ἀγαθῶν τέκνων, βλαστῶν τοῦ ὑμεναίου. Ἀλλ᾽ εἰς κόρην τίς δύναται νὰ διηγηθῇ σοβαρὰ πράγματα; Ἡ κόρη εἶναι κούφη ὡς τὸ πτερόν, ἐλαφρὰ ὡς νεφέλη, εὐαπάτητος καὶ εὐπαγίδευτος ὡς στρουθίον." (Παπαδιαμάντης, Γυφτοπούλα, 1884). Αυτά σκεφτόταν ο Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων, άντρας μορφωμένος, για την Αϊμά, τη γυφτοπούλα, τον 15ο αιώνα όμως, τα αυτά (περίπου) σκεφτόταν και η ίδια για το στρουθίον της τον 21ο!  Όμως στρουθίον ή γάτα; Γάτα με πέταλα και δεν είναι ψέμα! Άρα;

Άρα, παρόλα αυτά, με χίλιους τρόπους αυτή και όλες (οι μανάδες) προσπαθούν να πείσουν για την αναβολή του γεγονότος, είτε είναι πρώιμο, οπότε δικαίως, είτε είναι όψιμο, λησμονώντας ακόμα και το πρωιμότερο των δικών τους στιγμών, οπότε αδίκως. Στον ύμνο του υμεναίου κατά τους ακαδημαϊκούς χρόνους των στρουθίων τους παρουσιάζουν ανοχή, ευτυχώς, και αλίμονο, αν όχι και τότε!
Απ' την άλλη σιγά να μην τις ρωτήξουν, όταν έρχεται η ώρα!

Και πόσο τυχερές όσες τις τιμούν με την εκμυστήρευση των προσωπικών τους στιγμών και αποφάσεων! Μεγάλη κατάκτηση που προϋποθέτει δουλειά πολύ για να γυρίσει ο ήλιος που λάμπει τη δική τους χαρά και αλήθεια και προς αυτές. Και πόση πρόοδος που ο "κατώφυλλος" έγινε αγκαλιά γεμάτη συγκίνηση και κρυφά δάκρυα για το παιδί που αποχαιρετούν, αγκαλιά γεμάτη φόβους, προβληματισμούς, ευχές ... και καταφύγιο της αμηχανίας  τους την ώρα της εξομολόγησης.

"Ὅταν ἀναφθῶσιν αἱ δᾷδες τοῦ ἱμέρου καὶ ἀντηχήσῃ ὁ ὕμνος τοῦ ὑμεναίου, τότε τὸ στρουθίον συνελήφθη εἰς τὴν παγίδα, ἡ κόρη ὑπερέβη τὸν οὐδὸν τοῦ βίου, καὶ μετέστη ἀπὸ τοῦ προσκαίρου σταθμοῦ εἰς τὴν ἀληθῆ κονίστραν τοῦ ἐγκοσμίου ἀγῶνος. " (Παπαδιαμάντης, Γυφτοπούλα, 1884)

05 Ιουνίου 2016

H καλή νεράιδα

Κατοικεί πέρα από το ουράνιο τόξο, από τον κόσμο που γνωρίζουμε, στη Νεραϊδοχώρα. Στο πανέμορφο αυτό μέρος κατοικούν πλάσματα μαγικά. Πεταλούδες και μικρόσωμα ξωτικά χορεύουν γύρω από πολύχρωμα λουλούδια. Οι νεράιδες παίζουν πετώντας χαρούμενα στο γαλανό ουρανό.....κι όταν, λένε τα παραμύθια, κάποιος καλός κι αδικημένος άνθρωπος τις χρειάζεται, τότε σπεύδουν να βοηθήσουν. Με το μαγικό ραβδάκι τους μεταμορφώνουν τα ποντίκια σε άλογα, την κολοκύθα σε άμαξα, τα ράκη σε πριγκιπικά φορέματα.... πραγματοποι-ούν τα όνειρα και τις επιθυμίες κάθε πονεμένου και δυστυχισμένου....και του χαρίζουν χαρά και καλή μοίρα.

Το ερώτημα είναι αν και στη ζωή υπάρχουν καλές νεράιδες και μάλιστα ανώτερες απ' αυτές των παραμυθιών, που δε χρειάζεται να είσαι δυστυχής ή αδικημένος ή έστω καλός για να επέμβουν και να σε βοηθήσουν! Υπάρχουν; Για σκεφτείτε το. Προσπαθήστε να θυμηθείτε ποιος φροντίζει καθημερινά, άοκνα και αθόρυβα να εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις και τις συνθήκες, ώστε η ζωή σας να είναι πιο άνετη, εύκολη, ήρεμη, ξεκούραστη, γλυκιά, ασφαλής.....που φροντίζει πριν από σας για σας! Τώρα σίγουρα το βρήκατε. Όμως εγώ θα συνεχίσω για να αναλογιστούμε και να αναγνωρίσουμε, για να πιστέψουμε στις νεράιδες, αυτές όμως που έχουν σάρκα και οστά, που δεν πετάνε ξέγνοιαστα και ανέμελα στα δάση, στα βουνά, στα ποτάμια....που ζουν στο σκληρό και άδικο κόσμο μας, που ζουν στο σπίτι μας και είναι δίπλα μας στα καλά και τα άσχημα, στις χαρές και τις λύπες, που κουράζονται πολύ και καθημερινά, που κάνουν το δύσκολο και το κοπιώδες να φαίνεται εύκολο και ασήμαντο, γιατί πολύ μας αγαπάνε, που συνήθως δε βρίσκουν κατανόηση και αναγνώριση για όσα προσφέρουν, αλλά τη δεδομένη άποψη ότι οφείλουν σαν νεράιδες που είναι να βοηθούν αενάως και αόκνως..... Έτσι έχουν τα πράγματα, αν όμως θέλετε οι νεράιδες να υπάρχουν στη ζωή σας, τότε να τις αγαπάτε και να τους το δείχνετε.

Αφορμή για το πόνημα στάθηκαν οι "βόλτες" στη Θεσσαλονίκη, όπου φοιτά το πεταλούδι. Επειδή λοιπόν δε χορταίνει να πετά και να γεύεται τους χυμούς της ζωής, η καλή νεράιδα (λέμε τώρα) ξεχνάει τις βόλτες στη Θεσσαλονίκη και κάθε φορά αντί για ξέγνοιαστες στιγμές με τον ήλιο ή έστω τ' αστέρια στα μαλλιά, φορά φακιόλι. "Η καλή νεράιδα" έλεγε το σημείωμα που άφησα. Λέτε να θυμώσει;

20 Μαΐου 2016

"Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο" ζεσταίνουν με την ανθρωπιά τους!



Μπορεί τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο να μην τα αντίκρισε τελικά το πρωταγωνιστικό ζευγάρι της ταινίας, ωστόσο τους χιονάδες της ζωής τους αντιμετώπισε με τον τρόπο που τα αγαπημένα και ταιριαστά ζευγάρια αντιμετωπίζουν και κατά κάποιο τρόπο επιλύουν, προσαρμόζοντας τη ζωή τους στις όποιες νέες συνθήκες.

Μπορεί πάλι συμβολικά οι παγετώνες του Κιλιμάντζαρο να διατήρησαν άθικτες τις αξίες και το ήθος που κάνουν τη ζωή να λάμπει φωτεινή, ακόμα και μέσα στις αντιξοότητες. "Καλοί που είναι οι φτωχοί"! Ή τουλάχιστον στην περίπτωση του φιλμ, εμπνευσμένο από το ομώνυμο ποίημα του Βίκτορα Ουγκώ, όπως λέει ο σκηνοθέτης της ταινίας Robert Guédiguian: " Το τέλος του ποιήματος, το σημείο δηλαδή που ο φτωχός ψαράς αποφασίζει να υιοθετήσει τα παιδιά του πεθαμένου γείτονα και μετά ανακαλύπτει ότι η γυναίκα του πήρε την πρωτοβουλία και είχε ήδη μαζέψει τα παιδιά στο σπίτι, σου σπαράζει την καρδιά. Τόση καλοσύνη, τόση μεγαλοψυχία είναι παραδειγματικές. Υπάρχει ακόμα αυτή η αμοιβαία κατανόηση, αυτή η τρυφερή χειρονομία ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες, τον άνδρα και τη γυναίκα, που είναι εξίσου γενναιόδωροι ».

18 Μαΐου 2016

Αντιεπαγγελματική συμπεριφορά


Μας ξεπάγιασε με το βαπορίσιο air condition ο οδηγός του λεωφορείου (από Κοζάνη για Θεσσαλονίκη), αλλά η νεαρή δικηγόρος με τη στεντόρεια φωνή της μας ζέστανε κάπως γνωστοποιώντας μας τις λεπτομέρειες ενός διαζυγίου. Όλα στη φόρα, χωρίς κανένα σεβασμό στον πελάτη και στα προσωπικά του δεδομένα! Η κυρία Ε.Ι. (ναι, μας έδωσε ακόμα και το ονοματεπώνυμο της!), που έχει δυο παιδιά, το ένα ενήλικο, αλλά το δεύτερο 17 χρονών και επομένως απαιτείται ορισμός της επιμέλειας του, που δεν έχει περιουσιακά στοιχεία, που μάλλον πάει για συναινετικό, που εφόσον είναι συναινετικό θα της κοστίσει περί τα 800 € (ούτε να χωρίσεις δεν μπορείς με την κρίση!), που βέβαια να μην νομίζει, το ποσό αντιστοιχεί σε παράβολα και ΦΠΑ και ότι η ίδια δεν βγάζει τίποτα ... 

Εννοείται ότι όλοι για τα λεφτά δουλεύουμε, αλλά παντού απαιτείται και ήθος, λίγη διακριτικότητα εν προκειμένω και ενημέρωση της κυρίας-πελάτισσας για την αδυναμία καλής επικοινωνίας λόγω συνθηκών, των ακούσιων ωτακουστών του λεωφορείου. Απίστευτο θράσος, μεγάλο κοράκι! Κυρία Ε.Ι., μακάρι να σας γνώριζα, για να σας ενημερώσω για το εν αγνοία πάθημα σας και να σας γλιτώσω από τα νύχια της! Μας-σας έδωσε και τη διεύθυνση του γραφείου της εξάλλου, αχρείαστο να είναι στον καθένα!

08 Μαΐου 2016

Είναι η γιορτή της μητέρας και συγκινούμαι με ό,τι κι αν διαβάζω για τη μάνα!


Αγάπη, προσφορά, προστασία, συμπόνια, συγχώρεση, παρηγοριά, ανιδιοτέλεια, θυσία ... (λέει η μάνα)
Καταπίεση, πρήξιμο, γκρίνια, κήρυγμα, κασέτα, ασχετοσύνη, φόρτωμα ... (λέει το παιδί)

Γλυκές κουβέντες, κανακέματα, αγκαλιές, φιλιά, λαχτάρα, καμάρι ... ( εκφράζει η μάνα)
Φωνές, κράξιμο, πικρές κουβέντες, σκούπισμα ακόμα και του φιλιού...( εκφράζει το παιδί)

Μετά θάνατον ή στο f/b ή σε κάποιο σημειωματάριο ή μεταξύ φίλων ή την παγκόσμια μέρα της γιορτής της εκφράζονται όλα τα συναισθήματα και η ευγνωμοσύνη για την φύση της με ένα τηλεφώνημα, μια δημοσίευση ή μια ανθοδέσμη.

Γιατί είναι τέτοιο το μέγεθος αυτού του ενστίκτου που η μάνα υπερβάλλοντας εαυτόν καθημερινά δεν το εκφράζει πάντοτε σωστά και το παιδί σαστίζει και δεν μπορεί να το διαχειριστεί.

06 Μαΐου 2016

Δικαιολογούμαι για να με αντέξω



Απίστευτες δικαιολογίες επινοεί ο άνθρωπος, μηδενός εξαιρουμένου, για να συγχωρήσει τον εαυτό του και να μπορεί να σηκώνει το φορτίο των ευθυνών του. Η συχνότητα και το μέγεθος των δικαιολογιών που καλύπτουν τα λάθη μας εξαρτώνται από το ηθικό ανάστημα, τον εγωισμό και την πνευματικότητα του καθενός και όχι από την ηλικία.

04 Μαΐου 2016

" Δυο Ημέρες, Μια Νύχτα " ο χρόνος για την εξασφάλιση μιας θέσης εργασίας


Στη Γαλλία της καθημερινότητας και του μόχθου οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν, όπως σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες - γιατί αλλού τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα - τα ίδια προβλήματα. Τεχνοκρατική και ανάλγητη εργοδοσία που λογαριάζει αριθμούς, καθόλου όμως τους ανθρώπους. Αυτούς τους έχει για να τους εκμεταλλεύεται και να τους απομυζεί. Έχει  μάλιστα τον τρόπο η εργοδοσία να ενσπείρει τον φόβο, το μπαμπούλα της απόλυσης και της ανεργίας, ώστε οι αντιδράσεις για το δίκιο του εργαζόμενου να περιορίζονται ή και να εξαφανίζονται. Διαιρεί και βασιλεύει, όπως κάθε πηγή εξουσίας. Ο φοβισμένος κι απελπισμένος δύσκολα σηκώνει κεφάλι κι αν ναι, πόσοι είναι αυτοί, που μολονότι αντιμετωπίζουν κοινά προβλήματα, θα τον στηρίξουν;