Όχι, τα μπράβο δεν αφορούν στους ποδοσφαιριστές που κατάφεραν να νικήσουν σ' έναν αγώνα ποδοσφαίρου την Ακτή του Ελεφαντοστού, ακόμα και σε μια διεθνή διοργάνωση. Για έναν αγώνα ποδοσφαίρου πρόκειται, ας μην τρελαινόμαστε! Ακόμα κι αν κερδίζαμε το κύπελλο, θα περίσσευαν αυτές οι υπερβολές στους πανηγυρισμούς. Θεωρώ αμετρία η νίκη μιας ποδοσφαιρικής ομάδας να δημιουργεί συναισθήματα εθνικής υπερηφάνειας. Η νίκη στο ποδόσφαιρο δίνει χαρά, προσφέρει διασκέδαση, θέαμα, αλλά ως εκεί.
Πόσο εύκολα ξεχνάμε τα εκατομμύρια με τα οποία αμείβονται οι ποδοσφαιριστές και οι παράγοντες, οπαδοί του lifestyle και μιας προκλητικά πλούσιας ζωής οι περισσότεροι!
Πόσο εύκολα ξεχάσαμε το φτωχό λαό της Βραζιλίας που διαδήλωσε ενάντια στην κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος ζητώντας χρήματα για βασικά κοινωνικά αγαθά κι όχι για διοργανώσεις, τα έσοδα των οποίων αφορούν μεγάλες εταιρείες ή τη FIFA.
Πόση ασυνέπεια μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στα λόγια μας με τα οποία στηρίζουμε το λαό της Βραζιλίας και στις πράξεις μας με τις οποίες στηρίζουμε τη διοργάνωση!
Για το μόνο που δεν αναρωτιέμαι είναι οι δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, που έσπευσε να συγχαρεί τη νίκη στη "μπάλα", ενώ είναι απούσα σε πρωτιές επιστημόνων, σε επιστημονικά επιτεύγματα, απούσα στην παιδεία, την υγεία....,αντίθετα παρούσα και αίτια της καταστροφής του λαού, αλλά και της αποχαύνωσης του. Εντύπωση μου έκαναν τα συγχαρίκια του ΣΥΡΙΖΑ, περίμενα να διαφοροποιηθεί.
Τα δικά μου"Μπράβο" με την ευκαιρία και της λήξης της σχολικής χρονιάς, απευθύνονται στους μαθητές μου!
Μπράβο, λοιπόν, που για άλλη μια χρονιά ανταποκριθήκατε στις πολλές υποχρεώσεις σας, στο πολύ βαρύ σας πρόγραμμα, με φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, γυμναστήρια, ωδεία, διαβάσματα για το σχολείο....
Μπράβο που ανοίγετε διάπλατα τα μάτια και τα αυτιά σας για να δείτε και να ακούσετε, να μάθετε τον κόσμο. Κι αν κάποιες φορές αυτό δεν ισχύει, δεν φταίτε εσείς, συνήθως κουβαλάτε προβλήματα βαριά για τους νεανικούς σας ώμους.
Μπράβο που μας αμφισβητείτε, που απαιτείτε το καλύτερο, αλλιώς τι σόι δάσκαλοι σας είμαστε!
Μπράβο που οι κρίσεις σας είναι συνήθως σωστές, που ξέρετε να ξεχωρίζετε το καλό απ' το κακό και να αποδίδετε τα ανάλογα.
Μπράβο που όταν σας αγαπάνε και σας σέβονται, ανταποδίδετε το σεβασμό και την αγάπη, μερικές φορές με ιδιαίτερα συγκινητικούς τρόπους.
Μπράβο που εξακολουθείτε να έχετε ηθική και αξίες ως γνώμονα στη ζωή σας, που είστε ιδεολόγοι, που συγκινείστε με τον ανθρώπινο πόνο, που θέλετε να βοηθάτε, που έχετε καλοσύνη και ανθρωπιά.
Μπράβο που κατανοείτε τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες σας και δεν έχετε απαιτήσεις, παρά για τα απαραίτητα.
Μπράβο που χαμογελάτε και χαίρεστε με απλά και καθημερινά, που είστε αισιόδοξοι και δίνετε και σε μας ελπίδες.
Μπράβο που ονειρεύεστε να τα καταφέρετε, να αλλάξετε όσα δεν σας αρέσουν. Βέβαια σας φαίνεται απλό και εύκολο, αλλά αυτό δικαιολογείται από το νεαρό της ηλικίας.
Μπράβο που αντιπαθείτε το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, τις πολλές εξετάσεις, την υπέρογκη ύλη, την αποστήθιση, τα κακογραμμένα βιβλία...., γιατί αυτό δείχνει ότι έχετε κρίση.
Σας ευχαριστούμε!
Συμφωνώ απόλυτα! Τελικά μας ενώνει το εύκολο, το λαμπερό και η ματαιοδοξία του να δείχνουμε σε όλον τον κόσμο ότι είμαστε ξεχωριστοί και αντάξιοι συνεχιστές των προγόνων μας... και έχουμε τη εντύπωση ότι έτσι υπηρετούμε το αθλητικό ιδεώδες... αν όμως ο αγώνας ο χθεσινός ήταν μεταξύ δυο ελληνικών ομάδων θα είχε καεί η μισή Ελλάδα όχι από πανηγυρισμούς αλλά από μίσος και φανατισμό...όσο για τους μαθητές σου ...μπράβο τους!!! τελικά υπάρχει ελπίδα και είναι ευτύχημα για ένα δάσκαλο να έχει τέτοιους μαθητές!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή